مدیرکل منابع طبیعی مازندران - نوشهر تأکید کرد:
نقش مهم جنگلهای هیرکانی در تأمین امنیت زیستی
«مهرداد خزاییپول» در نشست تخصصی فعالان گردشگری با تأکید بر اهمیت توسعه گردشگری پایدار، بر لزوم حفاظت هوشمندانه از منابع طبیعی استان بهویژه جنگلهای هیرکانی تأکید کرد و گفت: توسعه گردشگری در این مناطق باید بر پایه حفاظت هوشمندانه و ایجاد زیرساختهای استاندارد صورت گیرد زیرا این جنگلها نقش مهمی در تأمین امنیت زیستی دارند.
به گزارش تفکر، وی با اشاره به ظرفیتهای کمنظیر سواحل دریای خزر برای رونق گردشگری ساحلی اظهار داشت: حمایت از طرحهای گردشگری و اعطای مجوز برای ایجاد اسکلههای گردشگری در غرب مازندران، اقدامی مؤثر در جهت توسعه زیرساختهای گردشگری منطقه است.
خزاییپول جنگلهای هیرکانی را گنجینهای طبیعی و ارزشمند خواند و افزود: توسعه گردشگری در این مناطق باید بر پایه حفاظت هوشمندانه و ایجاد زیرساختهای استاندارد صورت گیرد؛ زیرا این جنگلها نقش مهمی در تأمین امنیت زیستی جامعه دارند.
وی با اشاره به افزایش جمعیت در آینده بهویژه در مناطق شمالی کشور گفت: توجه به زیرساختهای گردشگری بیش از پیش اهمیت دارد و باید بر اساس نیازها و خواستههای فعالان و کنشگران این حوزه، برنامهریزی دقیق و بلندمدت انجام شود.
به گفته وی، تاکنون بیش از ۱۶ پارک جنگلی در غرب مازندران مطالعه شدهاند که آماده واگذاری هستند. بخشی از این پارکها در حال حاضر تحت مدیریت شهرداریها و در اختیار مردم قرار دارند.
خزاییپول افزود: پارکهای جنگلی علاوه بر جذب گردشگر، بستری برای آموزش زیستمحیطی و ترویج فرهنگ حفاظت از طبیعت فراهم میآورند.
وی همچنین به نقش کلیدی مردم در حفاظت از منابع طبیعی اشاره کرد و گفت: ورود مردم به عرصههای منابع طبیعی، بهویژه در مناطقی که ظرفیت گردشگری دارند، منجر به اشتغالزایی و تحول در اقتصاد محلی شده است.
مدیرکل منابع طبیعی مازندران با تأکید بر اهمیت توسعه اکوتوریسم در مراتع منطقه گفت: حضور طبیعتگردان و برنامهریزی برای استفاده مسئولانه از مراتع، میتواند به رشد اقتصاد دامداران و حفاظت از این منابع بینجامد.
وی از موافقت با ایجاد ۱۰ اسکله گردشگری در سواحل غرب مازندران خبر داد و تصریح کرد: برخی از این اسکلهها به بهرهبرداری رسیدهاند و توسعه بیشتر این بخش در دستور کار قرار دارد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟