به گزارش تفکر، ناصر تقوایی - متولد 1322 و 82 ساله- فیلمساز، عکّاس و نویسنده ایرانی بود. تقوایی یکی از پیشگامان جنبشی در سینمای ایران بهشمار میرود که برخی مورّخان بعدتر آن را موج نوی سینمای ایران نامیدند. او فیلمسازی مؤلف توصیف شده است.
تقوایی پیش از آغاز کار در سینما، جذب تلویزیون شد و با ساخت سریال تلویزیونی مورد توجه قرار گرفت. او سریال تلویزیونی معروف «دایی جان ناپلئون» را در سال 1355 ساخت که مورد استقبال چشمگیر مخاطبان قرار گرفت.
وی را بهعنوان فیلمسازی موفق در فضای روشنفکری و همچنین در میان عامه مردم شناخته میشود. تقوایی جایزه پلنگ برنزی جشنواره فیلم لوکارنو را برای فیلم «ناخدا خورشید» در سال 1365 به دست آورد.
این کارگردان معروف پس از انقلاب ۱۳۵۷ کمکارتر شده بود. صبح امروز ۲۲ مهر ۱۴۰۴ همسر ناصر تقوایی -مرضیه وفامهر-، با انتشار متنی در صفحه اینستاگرام خود از مرگ این هنرمند خبر داد و او را هنرمندی نامید «که دشواری آزاده زیستن را برگزید».
گفتنی است دو سال قبل دقیقاً در چنین روزی داریوش مهرجویی به همراه همسر خود در منزل مسکونیاش به قتل رسید.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟