به گزارش تفکر،کشاورزی ارگانیک یا کشاورزی زیستی گونهای کشاورزی است که در تولید و فرآوری محصولات آن از کودهای شیمیایی، سموم، هورمونها و دستکاریهای ژنتیکی استفاده نشود و همه مراحل تقویت زمین، کاشت، مبارزه با آفات و برداشت با استفاده از نهادههای طبیعی (همچون کود زیستی، کمپوستها و حشرات) انجام میشود.
استان مازندران کانون کشاورزی و تولید غذای کشور است و بیش از 30 محصول کشاورزی در بیش از 450 هزار هکتار از اراضی این استان تولید میشود که برخی از آنها هم در کمیّت و هم در کیفیت در کشور و منطقه منحصربهفرد است و به سایر استانها ارسال یا به بازارهای منطقهای صادر میشود و برای مراقبت از سلامت غذایی، لازم است کشاورزی ارگانیک کانون توجه مردم و سیاستگذاری مدیران دولتی بهویژه جهاد کشاورزی باشد.
رییس سازمان جهاد کشاورزی استان مازندران در پاسخ به سوال «تفکر» درخصوص کشاورزی ارگانیک در مازندران گفت: در دو سال اخیر کشت برنج به روش «icm» با هدف تولید محصول سالم و ارگانیک را در دستور کار قرار دادیم که از کود شیمیایی استفاده نمیشود و آفتکشهای شیمیایی هم حذف میشوند.
بابک مومنی با تأکید بر تقویت سلامت غذایی با کشاورزی ارگانیک ادامه داد: در سال 1402 حدود صد و سی هکتار از اراضی شالیزاری به زیر این روش رفت و در سال 1403 هم با یک جهش بزرگ، کشت برنج به این روش در سه هزار هکتار رقم خورد.
وی افزود: ما در حوزه استفاده از کودهای زیستی و آلی رویکرد جدی در ستاد تغذیه وزارت جهاد کشاورزی داریم و در سازمان جهاد کشاورزی استان هم همین رویکرد را دنبال میکنیم و برنامههای خوبی هم اجرا کردیم.
رییس سازمان جهاد کشاورزی مازندران گفت: هفته گذشته مجموعههای تولیدکننده انواع کودهای زیستی و آلی را در آمل جمع کردیم و نشستی با آنان داشتیم تا به جای کودهای شیمیایی، از تولیدات آنان در باغها استفاده شود.

عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟