هشدار نماینده مردم بهشهر، نکا و گلوگاه در مجلس شورای اسلامی:
میزان اعتبارات مازندران متناسب با نیازها نیست
«غلامرضا شریعتی» امروز یکشنبه در مراسم معارفه رییس سازمان جهاد کشاورزی مازندران ضمن انتقاد از وزارت جهاد کشاورزی درخصوص کمکاری نسبت به استقرار صنایع تبدیلی گفت: میزان اعتبارات این استان متناسب با نیازها نیست.
به گزارش تفکر، نماینده مردم بهشهر، نکا و گلوگاه در مجلس شورای اسلامی با انتقاد از کمتوجهی به تسطیح اراضی شالیزاری در استان مازندران، گفت: کمتوجهی به این موضوع باعث کاهش بهرهوری در حوزه کشاورزی و شالیزاری میشود.
وی ادامه داد: برای توسعه کشاورزی ما نیاز داریم ابتدا کشاورزی دانشبنیان را در استان به صورت جدی شکل دهیم و در زمینه تامین نیازمندیهای زیر ساختی بهویژه تسطیح اراضی کشاورزی اقدامات جدی صورت گیرد.
عضو مجمع نمایندگان مازندران در ادامه با اشاره به اختلافات کشاورزان با منابع طبیعی در تملک اراضی، گفت: کشاورزان بهترین حافظان منابع طبیعی هستند، باید برنامهریزی انجام شود که در این اختلاف نظرها کشاورزان مورد ظلم و ستم قرار نگیرند.
شریعتی در پایان با اشاره قابلیت مازندران در تامین انواع و اقسام میوهها به ویژه مرکبات، تصریح کرد: جای خالی صنایع تبدیلی در مازندران به صورت جدی احساس میشود.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟