به گزارش تفکر، در یکصد و دومین جلسه شورای اسلامی شهر ساری در تاریخ سیام مهرماه سال گذشته که با دستور کار انتخاب شهردار برگزار شده بود، سه نفر برای سکانداری شهرداری ساری داوطلب شدند که در نهایت سیدحسن احمدی سقندیکلایی با ۷ رای، سومین شهردار منتخب ششمین دوره شورای شهر شد.
از آن روز حدود شش ماه زمان برد تا وزارت کشور دولت چهاردهم حکم شهرداری وی را تأیید کرد. وی کارمند شهرداری ساری و عضو شورای اسلامی ششمین دوره مرکز استان مازندران است و تجربه شهرداری نداشته و برابر برخی گفتهها دلیل تأخیر در تأیید حکم وی توسط وزارت کشور فقدان تجربه مدیریتی لازم برای مدیریت بر کلانشهری چون ساری بود.
گفتنی است با تأیید شهردار شدن سید حسن احمدی، وی از عضویت شورای شهر خارج شد و سید مرتضی صالحی عضو علیالبدل به صحن شورای شهر ساری راه یافت.
لینک کپی شد
ارسال نظرات
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
عشرت کراری
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
سعید شعبانی
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟
عشرت کراری
آلودگی هوا، زبالهسوز ساری و چند سوال
درخصوص عامل یا عوامل این آلودگی نیز به موارد بسیاری اشاره میشود از مازوت نیروگاه سیکل ترکیبی نکا که غیراستاندارد است و گوگرد بالایی دارد و ۲ روز قبل صدای اعتراض رییسکل دادگستری استان مازندران را بلند کرد تا زبالهسوز نوشهر و خودروهای فرسوده و ریزگردهای صحرای قرقوم ترکمنستان.
تحریریه تفکر