رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری رامسر خبر داد:
افزایش 15 درصدی اقامت نوروزی مسافران در رامسر
«ابوطالب علیپناه» از ثبت نزدیک به حدود ۲ میلیون اقامت و بازدید بیش از ۲ میلیون نفری از جاذبههای این شهرستان در تعطیلات نوروزی خبر داد و گفت: آمار اقامت در این شهرستان در بازه زمانی 23 اسفند تا 16 فروردین نسبت به سال گذشته ۱۵ درصد رشد داشته است.
به گزارش تفکر، وی همچنین از ثبت ۲ میلیون و ۶۰ هزار بازدید از جاذبههای طبیعی، تاریخی و فرهنگی رامسر در این مدت خبر داد و تصریح کرد: اقامت مسافران در نوروز امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۱۵ درصد رشد داشته است.
رئیس اداره میراث فرهنگی رامسر گفت: در اقامتگاههای رسمی شهرستان شامل هتلها، مجموعههای گردشگری، هتل آپارتمانها، بومگردیها، متلها و مناطق نمونه گردشگری در مجموع ۸۱۸ هزار و ۴۹ نفر اقامت داشتهاند و مابقی اقامتها نیز در اقامتگاههای غیررسمی و فضاهای اضطراری ثبت شد.
علیپناه در ادامه به وضعیت خانههای مسافر اشاره کرد و گفت: در حال حاضر ۲ هزار خانهمسافر دارای مجوز در شهرستان فعال هستند و سه هزار خانه مسافر بدون پروانه نیز شناسایی شدهاند که به دستور دادستان مرکز مازندران، در صورتی که برای اخذ مجوز اقدام نکنند، پلمب خواهند شد.
گفتنی است رامسر با مواهب بینظیر طبیعی و تاریخی خود، بهعنوان یکی از شاخصترین مقاصد گردشگری کشور شناخته میشود. این شهرستان کمنظیر با دارا بودن پردیس موزهای شامل هفت موزه، باغ بلوار تاریخی معلم، باغ ۳۳ هکتاری، چشمههای آبگرم معدنی بکر و مناطق ییلاقی دستنخورده، ترکیبی استثنایی از جاذبههای طبیعی و تاریخی را به نمایش گذاشته است.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟