درخواست مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران -نوشهر از مردم:
در «روز طبیعت» بیشتر مراقب منابع طبیعی باشیم
«مهرداد خزایی پول» با صدور اطلاعیهای ضمن تبریک عید سعید فطر و آرزوی قبولی طاعات و عبادات هم استانیهای گرامی، در آستانه روز طبیعت از مردم خواست تا در حفظ و حراست از منابع طبیعی کوشا باشند و از رهاسازی زباله در طبیعت خودداری کنند.
به گزارش تفکر، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران - نوشهر از مردم خواست در حفظ و حراست طبیعت کوشا باشند و از رهاسازی زباله خودداری کنند.
وی با بیان اینکه طبیعت متعلق به همه نسلهاست، از مردم خواست تا با رفتار مسئولانه خود، نگهداری از آن را برای آیندگان تضمین کنند.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران- نوشهر همچنین از همکاری سازمانها و نهادهای مرتبط در امر حفظ و حراست از منابع طبیعی قدردانی کرد و آمادگی خود را برای ارائه آموزشهای لازم به مردم در این خصوص اعلام نمود.
خزایی پول گفت: تمامی پرسنل یگان حفاظت ادارهکل و ادارات منابع طبیعی شهرستانهای غرب مازندران در حالت آمادهباش ۱۰۰ درصدی هستند و در اماکن مختلف منابع طبیعی استان حضور خواهند داشت.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران نوشهر از شهروندان و مسافران خواست: حتیالمقدور از روشن کردن آتش در طبیعت خودداری شود و در صورت نیاز، حتماً از خاموش شدن کامل آن قبل از ترک محل اطمینان حاصل شود و از شکستن شاخهها و آسیب رساندن به درختان و گیاهان جداً خودداری و در صورت مشاهده هرگونه آتشسوزی، سریعاً با شماره تلفن ۱۵۰۴ (یگان حفاظت ادارهکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران-نوشهر) تماس گرفته شود.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟