به گزارش تفکر،  بر این اساس روستاهای غرب مازندران در حالی با  گستردگی تفکیک زمین‌های کشاورزی و ساخت و سازهای غیر‌همگون و غیرمجاز، هویت و کارکرد تولیدمحور خود را از دست داده و جذابیتی برای گردشگری ندارند که همچنان دستگاه‌های دولتی در یک برنامه‌ریزی نامتناسب با مزیت رقابتی، اقلیم و معماری منطقه؛ پیگیر عمران و آبادانی آن هستند. طی کردن این روال توسط حکمرانان در شهرستان، بخش و روستا در واقع کورکردن چشم به جای درست کردن ابرو است.

 در حالی  که فعالان بخش املاک و مستغلات عرصه را بر  کشاورزی و  گردشگری تنگ کرده‌اند، دولت با چه راهبرد و سیاست‌گذاری ذیل کدام پارادایم می‌تواند با کنترل املاک و مستغلات، موجب رشد تولید ناخالص داخلی منطقه شود؟
بررسی روندها و رویدادها در سیستم اجتماعی- اقتصادی غرب مازندران به روشنی نشان می‌دهد که مسافرت انبوه زمینه‌ساز و مسبب اصلی ناپایداری‌های متعدد مانند مهاجرت و خانه‌های دوم است.
بنابراین اصلاح ساختار اقتصادی، ناگزیر و ناگریز باید بر مدیریت مسافرت انبوه استوار شود. به بیانی دیگر با تبدیل مسافرت انبوه به جریان گردشگری می‌توان شرایط را برای رونق گردشگری و حفظ کشاورزی فراهم کرد تا روند فزاینده فروش زمین توسط بومیان کاهش یابد.
بر این اساس فرمانداری‌ها باید رویکردهای جدید حکمرانی مبتنی بر «حفظ منابع» و افزایش پایداری را در شهرستان‌ها اتخاذ کنند تا شرایط برای سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی و گردشگری مهیا شود. چراکه طی شدن روال قبلی و فعلی چاره کار نبوده و به جذب سرمایه‌گذار نیز نمی‌انجامد. مقوله سرمایه‌گذاری بیش از آن‌که به جذب سرمایه‌گذار و تعریف پروژه‌های سرمایه‌گذاری وابسته باشد به جهت‌گیری‌ها و سیاست‌های دولت (استانداری و فرمانداری) و  تسهیل شرایط، افزایش امنیت و کاهش مخاطرات سرمایه‌گذاری وابسته است بنابراین اقداماتی به شرح زیر با پیگیری مجدانه فرمانداری‌ها می‌تواند بسترساز «سرمایه‌گذاری مولد» باشد:
ـ اصلاح رویه‌های سلیقه‌ای و ناکارآمد برنامه مولدسازی دستگاه‌های دولتی مانند: عقد قراردادهای یک‌ساله و مزایده‌های کوتاه‌مدت برای سرمایه‌گذاری. 
ـ اصلاح روند طولانی و بعضاً غیرضروری پاسخ به استعلامات برای اخذ مجوزهای سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی و گردشگری.
ـ کاهش وابستگی شهرستان به درآمد دهیاری‌ها از محل مجوزهای ساخت و ساز.
ـ محدود کردن سوداگری دهیاری‌ها به بهانه مجوز ساخت و ساز و اخذ سند و ... 
ـ جلوگیری از ساخت و سازهای ناهمگون مثل برج‌سازی در نوار ساحلی و آپارتمان‌سازی در روستاها.
ـ آموزش و راهبری بخشداری‌ها و دهیاری‌ها برای ایجاد درآمد پایدار در روستاها.
مطابق با اظهارات مدیرعامل شرکت توزیع برق غرب مازندران در سال ۱۴۰۲: در غرب مازندران ۳۰ هزار مشترک غیرمجاز برق بدون داشتن انشعاب به این انرژی دسترسی دارند و استفاده بی‌رویه می‌کنند و این نشان از رشد فزاینده ساخت و ساز دارد.‌