به گزارش تفکر، «مهدی یونسی رستمی» در همین مدت کوتاه مدیریت خود بر استان، متوجه شد که «زباله» در مازندران تبدیل به یک بحران یا به تعبیر استاندار، «اَبَرچالش» شده است و باید برای آن، طرحی نو درانداخت.
استاندار مازندران همچنین در چندین نوبت از مراکز دفن و دپوی زباله در شهرهای مختلف استان و همچنین سایت زبالهسوز ساری بازدید کرد و نشان داد به دنبال راهی فوری برای مدیریت پسماند است و ما تلاش داریم یک نکته مهم و محوری در مدیریت پسماند را به مهدی یونسی رستمی یادآور شویم، نکتهای که تا این لحظه در نقطه کور قرار داشته و مورد توجه مدیران نبوده است.
در مدیریت سازمانی، گفته میشود «اگر کاری را بدون مشارکت دیگری نمیتوانید انجام دهید، نباید بدون حضور دیگری درخصوص آن تصمیمگیری کنید.»، برای تبیین موضوع لازم است یادآور شویم بخش اعظمی از زبالهها توسط مردم و در منازل و مکانهای کسب و کار شهروندان، تولید میشود، زبالهای که حجم آن از دهها تُن متجاوز است و دولتمردان بدون مشارکت مردم نمیتوان این حجم از زباله را مدیریت کنند و اگر میبینیم زباله در استان مازندران و حتی در برخی دیگر از استانها به تعبیر استاندار تبدیل به یک اَبَرچالش شده است نیز دلیلش همین است که مدیران پیشین نیز بدون مشارکت مردم خواستند آن را مدیریت کنند.
از مهدی یونسی رستمی بهعنوان یک متخصص و مدیری که در موضوعات مختلف تلاش کرد از نزدیک ورود کند و نگاه تخصصی به آن بیندازد، توقع داریم درخصوص مدیریت پسماند با استفاده از طرح «ماپ» هم آگاهی کسب کند.
«ماپ» -مدیریت اجتماعی پسماند- دقیقاً بر این نکته متمرکز است که بخش مهم مدیریت پسماند را به مردم واگذار کند و این امر شعار نیست و در عمل در همین استان مازندران اتفاق افتاده است و کافی است استاندار مازندران به «بادله» که روستایی بزرگ و پرجمعیت در شهرستان میاندورود است سری بزند و ببیند «مدیریت اجتماعی پسماند» چه معجزهای کرده است.
در این برنامه، طی چند جلسه «تفکیک زباله در آشپزخانه» به شهروندان و در صدر همه به زنان و مادران آموزش داده و تأکید میشود آیتمهای موجود در زباله در محل تولید یعنی در آشپزخانه، باید از هم تفکیک و تحویل خودروهای حمل زباله شوند.
با اجرای طرح «ماپ» خواهیم دید بخش قابل توجهی از این زبالهها نه به سمت «لندفیل» یا «زبالهسوز» که به مسیر بازیافت میروند.
مدیریت پسماند تنها با اجرای طرح «ماپ» و درگیر کردن همه شهروندان بهویژه زنان که مدیران منازل هستند، امکانپذیر است.
اگر استاندار مازندران اصرار دارد همان راهی را برود که استانداران و شهرداران دیگر طی چند دهه گذشته رفتهاند که هیچ اما اگر عزم خود را جزم کرده که طرحی نو دراندازد، باید برابر دستورالعمل عالمانه «مدیریت اجتماعی پسماند» عمل کند تا در آینده مشکل به سمت حل شدن هدایت شود.