فعال محیطزیستی، تسهیلگر مدیریت پسماند و بنیانگذار «ماندایران» در رویداد یکروزه زیستبان:
زباله تَر خانگی را با «ماندباکس» تبدیل به کود زیستی کنید !
«مصطفی اخلاقی» در گفتوگوی اختصاصی با «تفکر» با اشاره به اینکه زباله تَر به معضلی برای کشور تبدیل شد، گفت: ما در «ماندباکس» حشرهای را پرورش میدهیم که لارو آن میتواند انواع پسماندهای غذایی را با سرعتی خیلی بالا، بخورد و تجزیه و تبدیل به مواد آلی و ارزشمند کند ضمن اینکه خود این لاروها هم تبدیل به منبعی غنی از پروتئین میشوند برای خوراک پرندگان و ماهیان استفاده میشوند.
به گزارش تفکر، این فعال محیطزیستی، تسهیلگر مدیریت پسماند و بنیانگذار «ماندایران» بجنورد که در رویداد یکروزه زیستبان در ساری حضور داشت، در ادامه گفت: ما تلاش داریم این روش را در کشور معرفی کنیم و گسترش بدهیم چون در مقیاسهای بزرگ و کوچک هم قابل اجرا است.
مصطفی اخلاقی به جعبهای که در مقابلش قرار داشت اشاره کرد و گفت: این محصول «ماندباکس» نام دارد و راهحل خانگی مدیریت پسماند است و میتواند یک خانواده را تبدیل به خانواده «پسماندصفر» کند.
وی با اشاره به «ماندباکس» گفت: در خانه هر میزان پسماند تَر که تولید شد، داخل این باکس قرار میدهید و بقیه کار را لازوها انجام میدهند و شما پس از مدتی، کود باقیمانده را برای گیاهان خانگی میتوانید استفاده کنید و لاروها را بهعنوان خوراک مرغ و ماهی میتوانید استفاده کنید یا در اختیار کسانی قرار بدهید که پرورش مرغ و ماهی دارند.
بنیانگذار ماندباکس با اشاره به اینکه ممکن است امکان تهیه ماندباکس برای بسیاری از شهروندان مهیا نباشد، گفت: ما این امکان را داریم که برای آنان مزارع ماندباکس ایجاد کنیم، در این روش زباله تَر یک محله با هزار خانواده را در یک فضای 200 متری مدیریت و آن را با همین روش تبدیل به کود آلی میکنیم.
وی گفت: شرکت ما در حال حاضر پسماند برخی اماکن مانند کشتارگاه را که کسی نمیداند با آن چه کند، با همین روش تبدیل به کود آلی میکند و لاروها هم تبدیل به غذای تازه و ارگانیک مرغها میشوند، غذایی که هم سرعت رشد مرغ را بالا میبرد و هم کیفیت گوشت آن را ارتقا میدهد.
مصطفی اخلاقی همچنین گفت: برای مدیریت پسماند شهری با این روش، سازمانها باید بیایند پای کار اما بنا به دلایلی آنان پا پیش نمیگذارند و در چنین شرایطی مردم خودشان باید اقدام کنند و در منزل خود این کار را انجام بدهند.
وی خطاب به ساکنان روستاها نیز گفت: نیازی نیست زبالههای تَر را به لندفیل هدایت کنند و کافی است زبالههای تَر تولیدی را در باغچه خانهها بریزند و اجازه دهند میکرواورگانیزمهای خاک این مواد را تجزیه کنند و خاک را غنی کنند.
بنیانگذار ماندایران بجنورد همچنین گفت: اگر همین زبالههای تَر را روانه لندفیل کنیم تا در مقیاس عظیم در جایی دپو شود، اکسیژن به آن نمیرسد و میکرواورگانیزمها و کرم و حشره نمیتوانند داخل آن شوند و میشود تجزیه بیهوازی و در نهایت میشود گاز متان، شیرابه و آلودگی.


عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟