معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار مازندران:
«فرمانداران» متولی نظارت بر سواحل هستند
«سیدامیر حسینیجو» در پنجمین نشست ستاد ساماندهی سواحل استان در فرمانداری عباسآباد گفت: فرمانداران متولی هماهنگی و نظارت بر سواحل هستند و در حوزههای شهری و روستایی در سواحل ضرورت دارد از ظرفیت بخشداران، شهرداران و دهیاران استفاده شود.
به گزارش تفکر، سرپرست معاونت سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری مازندران گفت: زیرساختها، امکانات و تجهیزات خدماتدهی در بخشهای مختلف سالمسازی دریا در استان پاسخگوی نیاز مسافران و گردشگران نبوده و بهبود وضعیت موجود جزو دغدغههای استاندار است.
وی گفت: آمارها نشان میدهد حدود ۹۰ درصد مسافران و گردشگران بهخاطر دریا و جنگل، مازندران بهویژه خطه غربی این استان را بهعنوان مقصد سفرهای خود بر میگزینند در حالی که امکانات و تجهیزات موجود در سواحل پاسخگوی نیاز این حجم انبوه مسافران نبوده و چنین وضعیتی بهطور طبیعی با نارضایتی آنان و حتی مردم بومی منطقه همراه بوده است.
حسینیجو گفت: امروز یکی از برنامههای محوری نماینده عالی دولت در استان، بهبود وضعیت موجود و تمرکز بر مدیریت واحد با محوریت فرمانداران و همراهی دستگاههای مرتبط است.
سرپرست معاونت سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری مازندران گفت: راهبرد استاندار افزون بر حفظ این مواهب طبیعی، اجرای طرحهای سالمسازی دریا و بهرهگیری از سازههای سبک قابل جابهجایی متناسب با ساحل است که تحقق این مهم نیازمند سرمایهگذاری از طریق بخش خصوصی است.
وی خاطرنشان کرد: مسئولیتسازی در سواحل ازجمله مهمترین دستورکارهای فرمانداران است و در این راستا ضروری است بوروکراسی اداری کاهش یابد و صدور مجوز فعالیت در طرحهای ساحلی تسریع گردد.
معاون استاندار افزود: بنا داریم بر فرایند اجرای فعالیتهای گوناگون در سواحل نظارت دقیقی داشته باشیم چرا که ایجاد شرایط مطلوب برای مردم در سواحل از اولویتهای اصلی ما در سال ۱۴۰۴ است.
سرپرست معاونت سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری مازندران تاکید کرد: دریا و جنگل موهبت الهی و بزرگترین نعمت در استان است و بر این اساس همه ما ساکنان این استان و مسافران عزیز وظیفه داریم در حفظ این نعمت خدادادی کوشا باشیم.
وی گفت: بیتوجهی به طبیعت این دیار، آسیب رساندن به خودمان و محیطزیست در حال و آینده خواهد بود. مازندران پاک که مورد تاکید استاندار و مقامات محلی است، یک شعار نیست، یک وظیفه حیاتی است برای همه و این انتظار را داریم که در حفظ استان از همه ظرفیتها بهره ببریم.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟