هشدار معاون ادارهکل منابع طبیعی مازندران-ساری درخصوص خشک شدن میانکاله؛
احتمال ریزگرده از تالاب
معاون فنی و آبخیزداری حوزه ادارهکل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران منطقه ساری با توضیح این که شدت کاهش آب سفرههای زیرزمینی در منطقه شرق استان هر سال در حال گسترش است، گفت: فرایند خشک شدن تالاب بینالمللی میانکاله با وجود اجرای طرح آبخیزداری در منطقه بالا دست شدت گرفته است و ریزگردها از این تالاب بینالمللی دور از انتظار نیست.
به گزارش تفکر، «اسماعیل مختارپور» در گردهمایی آموزشی و ظرفیتسازی طرح ترسیب (تخلیه) کربن استانهای بیابانی منطقه یک کشور در ساری با بیان اینکه امروز شرایط زیستی پرندگان مهاجر به دلیل کمبود آب در تالاب میانکاله با خطر جدی مواجه شده است، ادامه داد: تا چند سال آینده خطر گسترش ریزگرد در این تالاب دور از انتظار نیست.
وی با توضیح این که به ازای هر هکتار آبخیزداری، ۵۳۰ متر مکعب در آبخوانها تقویت می شود، ادامه داد: اکنون با توجه به اهمیت حفاظت از منابع آبی میانکاله چهار طرح آبخیزداری در قالب بند و رسوپ گیر در حوزه ساحلی بهشهر و گلوگاه در حال اجرا است.
وی خاطرنشان کرد: در حالی که تا چند سال گذشته تا سه چهارم از پای پرندگان مهاجر در داخل آب تالاب میانکاله بوده است، اما اکنون به دلیل کمبارشی عمق آب این تالاب کاهش محسوسی یافت و کمتر از از یک چهارم پای پرندگان داخل آب قرار دارد.
معاون فنی و آبخیزداری حوزه ادارهکل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران منطقه ساری به عقبنشینی آب دریای خزر که مزید بر علت چالشهای منابع طبیعی شمال شده است، اشاره کرد و گفت: تغییر اقلیم در مازندران سبب شد تا حجم زیادی از برف به دلیل افزایش دمای هوا در ارتفاع به یکباره ذوب شود، از طرفی بارندگیهای سیلآسا به جای نمنم باران هر سال در این خطه شمالی در حال افزایش است.
وی با بیان اینکه موضوع فرونشست در دشت ممنوعه بهشهر و گلوگاه تا منطقه مرکزی نیز از دیگر مشکلات منابع طبیعی است که از سوی کارشناسان مطرح شده است، گفت: بنابر گزارشهای ارایه شده به نظر میرسد پای پدیده فرونشست در دشت ممنوعه بهشهر و گلوگاه در شرق استان باز شده است.

عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟