به گزارش تفکر، حکمرانی در عصر مدرن الزامات حرفه‌ای، تخصصی و عالمانه دارد حتی برای کوچک‌ترین نهاد اجتماعی از خانواده گرفته تا یک روستای بیست خانواره و همچنین روستای بزرگ با جمعیت بالا !

متاسفانه اداره امور روستاها فاقد راهبرد، برنامه مدون و خط مشی مشخص است و کارها به‌طور سنتی پیش می‌رود و به همین دلیل است که مشکلات انباشته می‌شود و‌ منابعی که در اختیار دارند اثربخشی و کارآیی لازم را ندارد.‌

اداره امور روستا به‌عنوان کوچک‌ترین عضو تقسیمات کشوری نیازمند برنامه و‌ حکمرانی معطوف به اسناد بالادستی است تا به سمت توسعه پایدار یا پیشرفت و تعالی رهنمون شود.‌

اعضای شوراهای روستا و دهیاران باید با مشورت کارشناسان محلی متناسب با ظرفیت‌ها، مزیت‌ها، چالش‌ها و مقتضیات روستای خود سه برنامه جامع کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت، طراحی و تدوین نمایند.

فرمانداری‌ها و بخشداری‌ها با همکاری سایر دستگاه‌های اجرایی و برگزاری دوره‌های آموزشی، ارائه الگوها و مشوق‌‌های‌ انگیزشی، روندهای سنتی مدیریت و اداره امور روستا را از نهاد بودجه‌بر و ایستا به کانون مشارکت‌افزا و‌ حرکت‌بخش تغییر‌ دهند. 

 مجموعه مسائل اجتماعی، اقتصادی و تولیدی، فرهنگی و آموزشی، عمرانی، بهداشتی، زیست‌محیطی، رفاهی، ورزشی منابع و‌ مصارف یک روستا باید در چارچوب یک سند منسجم با عنوان «برنامه‌ روستای‌ من» مکتوب، تصویب و اجرایی شود تا شاهد پیشرفت و آبادانی روستای باشیم.

تشکیل «شورای عمران و‌ توسعه روستاها» با حضور جوانان و‌ زنان و با هدف عبور از مدیریت سنتی؛ اتاق  فکر توسعه و تعالی‌ روستاها و از الزامات حکمرانی مطلوب‌ محلی است.

** ایرج نیازآذری؛ روزنامه‌نگار و‌ فعال فرهنگی و اجتماعی