به گزارش تفکر، سرپرست دانشگاه پیام نور مازندران با اشاره به حضور حدود۱۳ هزار دانشجو در ۱۴مرکز و واحد در رشتههای علوم انسانی، علوم پایه و فنی و مهندسی گفت: مراکز اصلی دانشگاه پیام نور مازندران در شهرهای ساری، بابل، آمل، بهشهر و رامسر مستقر هستند و در رشتههای تحصیلی شامل علوم انسانی، علوم پایه و فنی و مهندسی پذیرش دانشجو انجام میشود.
«قاسمپور» از برنامههای توسعه دانشگاه خبر داد و گفت: واحد دانشگاهی نوشهر در هفته دولت افتتاح شد و بهسازی، بازسازی و تکمیل طبقه آخر ساختمان پیام نور ۱۵ خرداد مرکز ساری نیز تا ده روز آینده به اتمام میرسد.
وی به انعقاد تفاهمنامه با منطقه آزاد مازندران و پردیس پارک علم و فنآوری استان اشاره کرد و افزود: این همافزایی بهمنظور ارتباط صنعت با دانشگاه و راهاندازی رشتههای جدید دریامحور انجام شده است که همسو با زیستبوم و توسعه اقتصادی مازندران است.
سرپرست دانشگاه پیام نور مازندران هدف اصلی دانشگاه را اجرای عدالت آموزشی دانست و تأکید کرد: تاکنون هیچ افزایش شهریهای برای دانشگاه پیام نور ابلاغ نشده است.
قاسمپور با اشاره به نیاز این دانشگاه به هیأت علمی در رشتههای کامپیوتر، زبان انگلیسی، حقوق، روانشناسی و حسابداری اظهار امیدواری کرد که فراخوان جذب هیأت علمی وزارت علوم در دو سال آینده شامل حال دانشگاه پیام نور مازندران شود.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟