به گزارش تفکر، فرماندار محمودآباد گفت: دولت چهاردهم با سرمایهگذاری پنج هزار و ۴۰۰ میلیارد تومانی برای توسعه شبکه برق این شهرستان به مطالبه دو دههای شهروندان این خطه از شمال پاسخ مثبت داد.
مهدی قاسمی گفت: در هفته دولت امسال شهرستان محمودآباد بیشترین جذب اعتبار را برای تکمیل و افتتاح طرحها به خود اختصاص داد.
فرماندار محمودآباد تصریح کرد: همزمان با هفته دولت چند طرح زیرساختی در حوزه برق افتتاح می شود که این امر در کاهش ناترازی انرژی و جبران کمبودهای چندین ساله در این شهرستان بسیار اثر گذار است.
قاسمی ادامه داد: خط چهار و ۶ مداره ۲۳۰ و ۶۳ کیلوولت رویان- محمود آباد به طول ۴۲ کیلومتر با اعتبار ۲ هزار و ۲۰۰ میلیار تومان تکمیل شد، مطالبه ۲۰ ساله شهروندان محمود آبادی که با اهتمام دولت در مدت یک سال اخیر تحقق یافت.
فرماندار محمودآباد افزود: شرکت برق منطقهای مازندران و گلستان با مطالعه شبکه انتقال نیروی برق منطقه و به منظور بهبود پایداری، قابلیت اطمینان و تامین توان مشترکین طرح احداث خط ۴ و ۶ مداره ۲۳۰ و ۶۳ کیلوولت رویان – محمودآباد با امکان انتقال توان یک هزار و ۸۵۰ مگاوات را به شرکت توانیر ارائه و مصوبه اجرای آن را اخذ کرد.
نماینده عالی دولت در شهر ساحلی محمودآباد با اشاره به اینکه اجرای این طرح ملی بسیار سنگین که به گمان همه متخصصین و دست اندرکاران، نیاز به حداقل پنج سال برای اجرا با هزینه احداث خط افزون بر ۳ هزار میلیارد تومان داشت، گفت: عبور از مسیر شالیزار مشکلات این طرح را دو چندان کرده بود.
مهدی قاسمی ادامه داد: این پروژه بزرگ با هزینهای افزون بر ۲ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان، سنگینترین طرح خط انتقال کشور بوده است که در زمینهای ساحلی، آبرفتی، غرقابی و شالیزارها اجرا شده است.
وی با اشاره به اینکه از منظر کارشناسان احداث خط ۴ و ۶ مداره ۲۳۰ و ۶۳ کیلوولت رویان – محمودآباد به طول ۴۲ کیلومتر مسیر، در مکانهای اجرایی مناسب و بدون معارض، برای تکمیل و افتتاح دست کم ۵ سال زمان نیاز داشت، گفت: بهگونهای برنامهریزی شد که این طرح مهم در مدت ۱۲ ماه تکمیل و به مرحله افتتاح برسد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟