مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق مازندران خبر داد:
قطع برق ۱۹۸ اداره پرمصرف در مازندران
«سیدکاظم حسینی کارنامی» گفت: با آغاز طرح ملی گذر از اوج بار از خردادماه، مصرف برق ادارات بهطور مستمر پایش شد که نتایج آن نشان داد نزدیک به ۲۰۰ واحد اداری با مصرف بالاتر از الگوی تعیینشده فشار مضاعفی به شبکه تحمیل میکنند.
به گزارش تفکر، مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق مازندران از قطع برق ۱۹۸ اداره پرمصرف استان در راستای اجرای طرح گذر از اوج بار خبر داد.
وی افزود: این اقدام قاطعانه در راستای جلوگیری از خاموشیهای احتمالی برای مشترکان خانگی و بهعنوان هشداری جدی برای دستگاههای اجرایی انجام شد تا نسبت به مدیریت مصرف انرژی اهتمام بیشتری داشته باشند.
مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق مازندران با بیان اینکه تاکنون بیش از ۶۰ هزار کنتور هوشمند در استان نصب شده است، گفت: ۹۸۵ مورد از این کنتورها مربوط به واحدهای اداری بوده و پایش برخط مصرف آنها ادامه دارد.
حسینی کارنامی یادآور شد: طبق دستورالعملهای مصوب، ادارات موظفند در ساعات اداری حداقل ۳۰ درصد و پس از پایان ساعت کاری بین ۶۰ تا ۷۰ درصد از مصرف برق خود بکاهند. همچنین دمای آسایش برای تجهیزات سرمایشی در ادارات ۲۷ و در منازل ۲۵ درجه سانتیگراد تعیین شده است.
گفتنی است رکورد مصرف برق در شبکه استان طی روزهای اخیر به حدود ۲ هزار و ۶۰۰ مگاوات رسید که بالاترین میزان سال جاری محسوب میشود.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟