معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار مازندران در اختتامیه مرحله استانی چهل و هشتمین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم:
لزوم بهرهگیری از همه ظرفیتها برای اعتلای فرهنگ قرآنی
«سیدامیر حسینیجو» در آیین اختتامیه مرحله استانی چهل و هشتمین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم اوقاف مازندران با تأکید بر لزوم بهرهگیری از همه ظرفیتها برای اعتلای فرهنگ قرآنی، گفت: قرآن کتابی است که هم تربیت فردی و هم تربیت اجتماعی را در خود دارد.
به گزارش تفکر، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار مازندران در این اختتامیه که در آستان مقدس امامزاده عباس (ع) ساری برگزار شد، با اشاره به تجربهای شخصی از دوران دانشجویی خود، گفت: استادی داشتم که به من توصیه کرد قرآن را با تمدنهای جدید و کتابهای مرتبط مقایسه کنم. در ابتدا این کار دشوار به نظر میرسید، اما امروز از او تشکر میکنم که فضا را ایجاد کرد تا به این شناخت دست پیدا کنم.
وی گفت: شناخت ما از موضوعات قرآن کریم، بسیار در زندگی شخصی و اجتماعی ما تأثیرگذار است و میتواند کلید پیشرفت و ارتقای جامعه باشد.
حسینیجو آمادگی مجموعه دستگاههای اجرایی استان را برای برگزاری بیشتر مسابقات و نشستهای قرآنی اعلام کرد و خواستار بهرهگیری از ظرفیتهای قرآنی استان برای اعتلای فرهنگ قرآنی شد.
در پایان، معاون استاندار مازندران با اشاره به آیه قرآن که خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمیدهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند، بر اهمیت خودسازی و تلاش فردی و اجتماعی در مسیر تعالی تأکید کرد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟