مدیرکل بهزیستی استان مازندران خبر داد:
فعالیت ۵۰ مرکز اقامتی و بازتوانی معتادان در مازندران
«فریبا بریمانی» با اشاره به فعالیت 50 مرکز اقامتی و بازتوانی معتادان در استان مازندران گفت: اعتیاد تنها یک وابستگی جسمی نیست، بلکه ریشه در مسائل روانی، خانوادگی و اجتماعی دارد و آسیبهای دوران کودکی، اختلالات شخصیتی، نابسامانیهای خانوادگی و مشکلات اقتصادی از عوامل مؤثر در گرایش به مصرف مواد مخدر هستند.
به گزارش تفکر، مدیرکل بهزیستی مازندران پیشگیری از اعتیاد را نیازمند عزم ملی و برنامهریزی دقیق دانست و گفت: اگرچه اقدامات خوبی در این زمینه در استان انجام شد اما هنوز با شرایط مطلوب فاصله داریم و لازم است با تقویت برنامههای پیشگیرانه و حمایت همهجانبه از بهبودیافتگان، گامهای موثرتری برداریم.
بریمانی به آمار مراکز تحت نظارت بهزیستی مازندران اشاره کرد و گفت: در حال حاضر ۵۰ مرکز اقامتی بهبود و بازتوانی، ۹ مرکز کاهش آسیب، یک مرکز اجتماع درمانمدار (TC)، یک مرکز نگهداری، درمان و کاهش آسیب اعتیاد ماده ۱۶ و سه مرکز توانمندسازی بهبودیافتگان در استان فعال هستند که خدمات تخصصی ارائه میکنند. در سال گذشته بیش از ۶۰۰ بازدید نظارتی توسط ادارهکل و سایر مراجع نظارتی از این مراکز انجام شده است.
وی با اشاره به برخی اقدامات حمایتی، گفت: در سال قبل بیش از ۱۳۰۰ بهبودیافته از آموزشهای فنی و حرفهای بهرهمند شدند و به ۷۳۶ نفر نیز تسهیلات اشتغالزایی اعطا شد همچنین ۱۴۰۰ خانواده، از خدمات مستمری و حمایتی بهزیستی برخوردار شدند.
مدیرکل بهزیستی مازندران از همکاری استانداری، شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر، دادگستری، دانشگاه علوم پزشکی، سپاه پاسداران، فرماندهی انتظامی استان و متخصصان در امر پیشگیری، درمان و مبارزه با مواد مخدر تقدیر و تشکر کرد.
وی همچنین بر ضرورت تداوم همکاریهای بینبخشی برای کاهش آسیبهای اجتماعی ناشی از اعتیاد و ارتقای سطح سلامت جامعه تاکید کرد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟