نماینده مردم آمل در مجلس شورای اسلامی:
مخالف طرح انتقال آب رودخانه هراز به تهران هستیم !
«رضا حاجیپور» با اشاره به دغدغه جدی مردم آمل و استان مازندران در خصوص موضوع انتقال آب رودخانه هراز به تهران، ضمن تأکید بر مخالفت با آن گفت: این موضوع از مدتها پیش در دستور پیگیری ما قرار داشته و بهصورت رسمی و غیررسمی، بارها تذکرات لازم را به مسئولان دادهایم.
به گزارش تفکر، نماینده مردم آمل افزود: متأسفانه برخی تصور میکنند ما در این مسأله کوتاهی کردهایم، در حالیکه از همان ابتدا در نطقهای صحن علنی مجلس، جلسات کمیسیون کشاورزی و تذکرات مکتوب و شفاهی به وزرای نیرو در دولتهای مختلف، موضوع را پیگیری کردهایم.
رضا حاجیپور همچنین گفت: در دیدار رییس محترم مجلس شورای اسلامی با مردم مازندران نیز این موضوع بهطور جدی از سوی ما مطرح و به ایشان منتقل شد.
نماینده مردم آمل با اشاره به اقدامات انجامشده در سطوح قضائی و استانی نیز گفت: در همان سالهای اولیه، به دادستان وقت و رییس کل دادگستری استان مازندران نیز برای ورود به موضوع هشدار دادیم. همچنین به استاندار وقت نیز تذکر رسمی داده شد. این پیگیریها همچنان ادامه دارد و در حال حاضر نیز طرح سوال از وزیر نیرو در همین رابطه در جریان است.
وی درباره پروژههای مرتبط با حوزه آبی شهرستان آمل نیز تصریح کرد: ما در کنار موضوع انتقال آب، مسائل دیگری همچون جاده بالادست سد هراز، وضعیت پسماند شهرستان و تعهدات وزارت نیرو در این حوزه را نیز بارها مطرح کردهایم. اینها موضوعاتی هستند که ارتباط مستقیم با حقوق مردم دارند و وزارت نیرو موظف به اجرای کامل آنهاست.
حاجیپور با اشاره به اظهارات اخیر برخی مسئولان در خصوص بیاطلاعی از پیگیریها گفت: بنده احساس میکنم برخی از دوستان از حجم اقدامات و پیگیریهای ما بیاطلاع هستند. ما وظیفه خود را انجام دادهایم، هم در مجلس، هم در دولت، و هم از مسیرهای قانونی دیگر. الان هم با قوت در حال پیگیری هستیم و در کنار مردم ایستادهایم.
وی در پایان ضمن تأکید بر اهمیت مدیریت منابع طبیعی و حفظ حقآبه استان مازندران خاطرنشان کرد: این موضوع برای مردم آمل حیثیتی است و هیچگاه از آن کوتاه نخواهیم آمد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟