کارشناس و فعال محیطزیست با اشاره به برگذاری رویداد یکروزه «زیستبان» در ساری:
«زیستبان» رویدادی آموزشمحور بود
«سهیل اولادزاد» کارشناس و فعال محیطزیست که 15 سال در زمینههایی چون مدیریت پسماند و حفاظت از حیات وحش فعالیت دارد، درخصوص رویداد یکروزه «زیستبان» در گفتوگوی اختصاصی با «تفکر» گفت: این رویداد برای نخستین بار در استان مازندران برگزار شد و ضمن اینکه مجموعهای از برنامهها را در این رویداد یکروزه داشتیم، تمرکز اصلی آن بر آموزش بود.
به گزارش تفکر، این کارشناس و فعال محیطزیستی در همین زمینه گفت: 5 کارگاه آموزشی در این رویداد برگزار شد که به موضوعاتی چون حیات وحش، دوربینهای تلهای و مدیریت پسماند پرداخت ضمن اینکه گروههای گفتوگو با حضور تسهیلگرانی که استاد دانشگاه بودند را داشتیم و همچنین غرفههای نمایشگاهی را در این رویداد داشتیم و استقبال مردم هم بسیار خوب بود.
اولادزاد همچنین گفت: تشکلهای مردمی نیز در این رویداد حضور داشتند و دستاوردهای خود را ارائه کردند ازجمله کتب و جزوههای آموزشی خود را در اختیار بازدیدکنندگان قرار دادند.
وی از حضور مردم و حضور فعالان زیستمحیطی هم قدردانی کرد و گفت: در رویداد زیستبان 14 سمن محیطزیستی از استانهای سمنان، گلستان و بیشتر از استان مازندران حضور داشتند و تشکلهای جوامع بومی و محلی هم حضوری پررنگ داشتند که مایهی دلگرمی است.
این فعال حوزه محیطزیست همچنین گفت: یک کارگاه آموزش کودکان بسیار خوبی داشتیم که با حضور تسهیلگران حوزه کودک، آموزشهای ابتدایی کودک و محیطزیست در این کارگاه ارائه شد.
سهیل اولادزاد خاطرنشان کرد: ایده برگزاری رویداد زیستبان به این شکل و شیوه، کار و ابتکار خودمان بود البته افراد زیادی درگیر بودند و ادارهکل حفاظت محیطزیست استان مازندران و شخص مدیرکل کنار ما بودند و مجتمع پلاستیک طبرستان از این برنامه حمایت کرد و بخشی از هزینههای برنامه را تقبل متقبل شد و من از همه این دوستان تشکر میکنم.




عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟