تحلیل «تفکر» بر دور پنجم گفتوگوها بین «تهران» و «واشنگتن»؛
مذاکرات حرفهای در رم
همه شواهد حکایت از آن دارد که موضوع توقف کامل غنیسازی در خاک ایران مهمترین اختلافنظر بین تهران و واشنگتن است و از فحوای کلام سیدعباس عراقچی میتوان اینگونه استنباط کرد که وزیر امور خارجه عمان مأموریت دارد این موضوع را بهعنوان خط قرمز تهران با آمریکا در میان بگذارد و به راه حل مرضیالطرفین برسد.
به گزارش تفکر، طی چند روز گذشته آمریکا مطالبه جدیدی برای راند پنجم مذاکرات با تهران طرح کرد و گفت: خواستار توقف کامل غنیسازی در خاک ایران است، موضوعی که واکنش رهبر معظم انقلاب را در پی داشت و سید عباس عراقچی وزیر امور خارجه دولت چهاردهم و رییس هیأت مذاکرهکننده ایرانی نیز آن را رد کرد و گفت: اصرار واشنگتن بر این موضوع میتواند به توقف کامل مذاکرات منجر شود.
بسیاری از فعالان رسانه و همچنین سیاسیون این شرط آمریکا را بهانهای برای به بنبست رساندن مذاکرات دانستند و حتی «وندی شرمن» معاون وزارت امور خارجه در دولت باراک اوباما که در مذاکرات برجام در سال 1394 در تیم آمریکا حضور داشت نیز درخصوص این مطالبه دولت ترامپ گفت: باراک اوباما نیز چنین پیشنهادی را در مذاکرات برجام طرح کرده بود و تهران قویاً با آن مخالفت کرد و بسیار بعید است امروز با این پیشنهاد موافقت کند.
همانگونه که قابل پیشبینی بود راند پنجم مذاکرات مستقیم بین تهران و واشنگتن به مانع مهمی برخورد کرد و احتمالاً همین مانع موجب شد حدود 5 ساعت طول کشید اما در نهایت «بدر البوسعیدی» وزیر امور خارجه عمان که میزبان و میانجی این سری از مذاکرات است ضمن توییتی اعلام کند: «دور پنجم مذاکرات ایران و آمریکا امروز در رم با مقداری پیشرفت، اما بدون نتیجهگیری نهایی، به پایان رسید. امیدواریم در روزهای آینده مسائل باقیمانده را روشن کنیم تا بتوانیم به سوی هدف مشترکِ دستیابی به توافقی پایدار و محترمانه پیش برویم.»
این دور از مذاکرات همچنین یک حاشیه جالب داشت و آن ترک زودهنگامِ محل مذاکرات توسط نماینده ایالات متحده بود، امری که معمول نیست و همین موجب شد برخی در رسانههای اجتماعی نوشتند طرف آمریکایی پس از مشاهده سرسختی طرف ایرانی، میز مذاکره را ترک کرد.
احتمالاً چنین اخباری موجب شد «اسماعیل بقایی» سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان طی تماسی با یکی از برنامههای خبری صدا و سیما، بدون اینکه به این شایعات اشاره کند گفت: «استیو ویتکاف رییس هیأت مذاکرهکننده آمریکایی به دلیل برنامه پروازی، دقایقی قبل محل مذاکرات را ترک کرد اما گفتوگوها با تسهیلگری وزیر امور خارجه عمان بین هیأتها ادامه دارد.»
تا لحظه تحریر این تحلیل هنوز درخصوص جزییات گفتوگوها رسماً خبری اعلام نشد اما وزیر امور خارجه کشورمان با اشاره به وساطت همتای عمانی خود، اعلام کرد که به نتیجه خوشبین است.
سید عباس عراقچی گفت: میتوانم بگویم این دور، یکی از حرفهایترین مراحل مذاکراتی بود که تاکنون تجربه کردهایم. در این نشست، بار دیگر مواضع و اصول ایران در خصوص روند مذاکرات با شفافیت کامل مطرح شد. مواضع ما کاملاً روشن است و بر آنها پایبند هستیم.
وزیر امور خارجه افزود: به نظر میرسد که اکنون درک روشنتر و دقیقتری از این مواضع در طرف آمریکایی به وجود آمده است و آقای بوسعیدی، وزیر امور خارجه محترم عمان نیز در این دور تلاش کردند با ارائه راهکارهایی، موانع موجود را شناسایی و برای رفع آنها راهحلهایی پیشنهاد کنند تا امکان پیشرفت در روند مذاکرات فراهم شود.
همه شواهد حکایت از آن دارد که موضوع توقف کامل غنیسازی در خاک ایران مهمترین اختلافنظر بین تهران و واشنگتن است و از فحوای کلام سیدعباس عراقچی میتوان اینگونه استنباط کرد که وزیر امور خارجه عمان مأموریت دارد این موضوع را با آمریکا در میان بگذارد و به راه حل مرضیالطرفین برسد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟