نماینده تنکابن، رامسر و عباسآباد در نخستین نشست شهرداران شهرهای تالابی کشور:
تالابها یک ظرفیت اقتصادی هستند
«سید شمسالدین حسینی» امروز پنجشنبه در نخستین نشست شهرداران تالابی کشور در رامسر ضمن تأکید بر اهمیت محیطزیست گفت: تالاب یک ظرفیت اقتصادی دارد و اگر مدیریت نشود به اقتصاد منطقه آسیب جدی وارد میشود.
به گزارش تفکر، وی خاطرنشان کرد: حفاظت از محیطزیست جزو وظایف حکمرانی است اما اقتصاد به ما آموخته که نباید مردم و حاکمیت در تقابل باشند، قواعد منطقی و عملی باید حاکم شود وگرنه به درگیری میانجامد.
این نماینده مجلس یادآور شد: نشستهایی مانند امروز، اقدام هوشمندانه برای حفظ محیطزیست است و شهرداران حلقه واسط مردم و حاکمیت هستند و میتوانند در این ارتباط مهم نقشآفرینی کنند.
حسینی به ظرفیت شهر رامسر اشاره و اضافه کرد: اگر شهرداری رامسر بخواهد در حوزه فرهنگی و عمرانی اقدام کند، ظرفیتهای بیشتری نسبت به فرمانداری در اختیار دارد، این شهر یکی از بزرگترین مقاصد گردشگری طبیعی کمنظیر را دارد که به واسطه کنوانسیون رامسر جهانی شده است.
وی گفت: این کنوانسیون یک میراث ملی است و انتظار است سازمان محیطزیست از آن بهره ببرد.
نماینده مردم رامسر و تنکابن و عباسآباد در مجلس شورای اسلامی تأکید کرد: اگر قرار است از ظرفیت رامسر استفاده کنیم، باید محتوای مناسب ارائه دهیم و ابتکار عمل را در دست بگیریم، همچنین اگر خلأهای قانونی در این زمینه وجود داشته باشد، آن را برطرف خواهیم کرد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟