سرپرست معاونت سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری مازندران در جلسه هماهنگی برای توسعه عدالت آموزشی خبر داد:
تلاش برای تکمیل 17 مدرسه روستایی تا هفته دولت
«سیدامیر حسینیجو» گفت: تکمیل ۱۷ مدرسه روستایی در استان با بهرهگیری از همه ظرفیتهای دولتی و مردمی در قالب طرح توسعه عدالت آموزشی بهعنوان کارویژه باید در دستور کار مدیران همه شهرستانها قرار بگیرد تا در هفته دولت شاهد بهرهبرداری از این مدارس باشیم.
به گزارش تفکر، فرمانداران و مدیران مرتبط با حوزه آموزش و پرورش و مدرسهسازی مازندران همراه با جمعی از خیّران مدرسهساز به منظور برنامهریزی برای افزایش هماهنگیها و همراهی ظرفیتهای استان در جذب مشارکتهای مردمی برای ساخت ۱۷ مدرسه روستایی تا هفته دولت، امروز -شنبه- با حضور معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری مازندران در جلسه هماهنگی توسعه عدالت آموزشی مازندران گرد هم آمدند و راهکارهای رفع موانع پیش روی تحقق این هدف مورد تاکید استاندار را مورد بررسی قرار دادند.
سید امیر حسینیجو در این نشست گفت: جلب مشارکت و به کارگیری ظرفیتهای موجود برای تکمیل ۱۷ پروژه مدرسهسازی در استان که چندی پیش در قالب طرح توسعه عدالت آموزشی عملیات اجراییشان آغاز شد بهطور جدی در دستور کار فرمانداران و مدیران آموزش و پرورش شهرستانها قرار بگیرد.
وی افزود: با توجه به اینکه این طرحها چندان بزرگ نیستند و در دسته مدارس کوچک قرار میگیرند، باید از همه ظرفیتهای شهرستانی برای رقم زدن یک جریان جهادی استفاده شود و این ۱۷ پروژه در هفته دولت امسال به بهرهبرداری برسد.
سرپرست معاونت سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری مازندران خاطرنشان کرد: در فرآیند تکمیل این طرحها باید از ظرفیت افرادی استفاده شود که توان جلب مشارکت مردمی داشته باشند.
حسینیجو گفت: هیچ عذری از مدیران شهرستانها در روند اجرایی شدن این طرحها پذیرفته نمیشود. این طرحها بر اساس تاکید رئیسجمهور و استاندار، اکنون کارویژه استان هستند که یک حرکت عمومی نیاز است تا آنها را به بهرهبرداری برسانیم.
سرپرست معاونت سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری مازندران با بیان اینکه بر اساس دادههای ارائه شده در این جلسه، ۲ هفته آینده از روند پیشرفت فیزیکی طرحها بازدید میشود، تصریح کرد: مدیران ارشد همه شهرستانها با امکانات کامل برای تکمیل پای کار باشند و توان عمومی استان باید برای این کار بسیج شود.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟