مدیرعامل شرکت آب منطقهای مازندران خبر داد:
امسال 130 کیلومتر از رودخانههای مازندران لایروبی میشود
«حیدر داوودیان» امروز دوشنبه با بیان اینکه لایروبی رودخانهها بهعنوان یکی از اقدامات اولویتدار شرکت آب منطقهای است، گفت: با استفاده از ماشینآلات و تجهیزات شرکت و همچنین بهرهگیری از ظرفیتهای قانونی از جمله تهاتر مصالح رودخانهای، در مجموع ۱۱۵ کیلومتر از رودخانهها و انهار در هشت شهرستان لایروبی شد و برای سال جاری برنامه هم داریم 130 کیلومتر از رودخانهها را لایروبی کنیم.
به گزارش تفکر، وی افزود: بر اساس اولویتبندیهای مبتنی بر نقاط حادثهخیز رودخانهها در هنگام طغیان، مسیرهایی از رودخانههای خانرود و سیاهرود در جویبار، دهمیان در سوادکوه، تلار در قائمشهر و سوادکوه و سوادکوه شمالی، زیروان، قائم و شهیدآباد در بهشهر، مشی، لمراسک، تیرتاش و تیلهنو در گلوگاه و کاریرود در آمل و در منطقه مازوبن تنکابن سال گذشته با استفاده از ماشینآلات و تامین اعتبارات مورد نیاز لایروبی شد.
مدیرعامل شرکت آب منطقهای مازندران با اشاره به ظرفیت قانونی تهاتر مصالح برای لایروبی رودخانهها، خاطرنشان کرد: همچنین ۱۷ کیلومتر از رودخانههای مازندران از محل تهاتر مصالح رودخانهای لایروبی شدند.
داوودیان خاطرنشان کرد: بر اساس برنامهریزیها و شناسایی نقاط حادثهخیز، امسال قرار است دستکم ۱۳۰ کیلومتر از رودخانههای استان لایروبی شوند.
مجموع لایروبی انجام شده رودخانههای مازندران در سال ۱۴۰۱ حدود ۴۴ کیلومتر بود که این رقم در سال ۱۴۰۲ با رشد نزدیک به چهار برابری به ۱۵۷ کیلومتر رسید و در سال ۱۴۰۳ نیز ۱۱۵ کیلومتر از رودخانههای استان در نقاط حادثهخیز لایروبی شد.
گفتنی است مازندران حدود ۱۲۰ رودخانه اصلی و فرعی به طول هفت هزار کیلومتر دارد که دستکم ۲۰ رودخانه از این تعداد رودخانههای بزرگ و اصلی هستند. در این بین نیز رودخانههای تلار، تجن، بابلرود، چشمهکیله، سردآبررود، چالوس، نکارود و هراز مهمترین رودخانههای این استان محسوب میشوند.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟