شبی که فرهنگ بر صدر نشست

پنج‌شنبه شب، سال نکوی بابل در بهارش پیدا شد، چرا که اهل فرهنگ بر صدر نشستند و به آنچه که شایسته مقام شامخ جامعه فضل و دانش بود به بهانه تجلیل از استاد «ابوالقاسم اسماعیل‌پور مطلق» همشهری اندیشمندمان ارج گذاشته شد.

بابلی‌های ایران‌دوست و فرهنگ‌نشان با حضور معنادار و‌ صمیمی‌شان بدون آن‌که تبلیغات ویژه‌ای انجام شده باشد در آیین نکوداشت فرزند شایسته و دانشمند خود استاد «ابوالقاسم اسماعیل‌پور مطلق»، اسطوره‌شناس، ایران‌پژوه و پژوهشگر برجسته سرزمین مادری، مهربانی را به بیان زیبا و هنرمندانه‌ای که استاد ژاله آموزگار در این مراسم شرح دادند، به تصویر کشیدند.

پنج‌شنبه شب، سال نکوی بابل در بهارش پیدا شد، چرا که اهل فرهنگ در صدر نشستند و به آنچه که شایسته مقام شامخ جامعه فضل و دانش بود به بهانه تجلیل از استاد «ابوالقاسم اسماعیل‌پور» مطلق همشهری اندیشمندمان ارج گذاشته شد.

سالن اصلی زنده‌یاد نوشیروانی (پایگاه فرهنگ و اندیشه بابل) بسیار زودتر از ساعت رسمی آغاز نکوداشت «16»، مملو از عاشقان فرهنگ و تاریخ این مرز پرگهر گردید و خیلی زود مدعوین به طبقه فوقانی هدایت شدند و لطیف آنکه کار به اضافه کردن صندلی‌های سیار رسید!

سخنرانان مهمان که خود از شخصیت‌های برجسته علمی و فرهنگی کشور بودند از شکوه مراسم و استقبال بی‌نظیر بابلی‌های مهرآفرین شگفت‌زده شدند. پندار من این است اگر برای این آیین باشکوه شبیه کنسرت‌ها و فیلم‌ها، بلیط فروخته می‌شد نیز استقبال به همین شکل چشم‌گیر بود!

در این شب ارزنده و خجسته فرهنگی حاضران هنگام سخنرانی‌های کوتاه اما بلیغ و دقیق، مثل کلاس درس سرپا گوش بودند تا از عمق جان با تاریخ، زبان، اساطیر و‌ بزرگان سرزمین‌شان بیشتر آشنا شوند.

ادای احترام و تشویق ممتد حضار نسبت به چهره‌های شاخص فرهنگی به‌ویژه دکتر ژاله آموزگار، استاد ابوالقاسم اسماعیل‌پور و استاد مهدی فلاح خوشنویس عالی مقام شهرمان انرژی مثبتی بود که چون عطر بهار نارنج جان‌های شیفته و عاشق وطن را سرمست می‌کرد.‌
بدون تردید فرهنگ عامل همبستگی و تحکیم هویت ملی و اجتماعی این کهن سرزمین اهورایی بوده و تکریم بزرگان و دانشمندان که از سرمایه‌های گران‌سنگ میهن می‌باشند شایسته قدرشناسی و اهتمام همگانی است چه آنکه کاربست اندیشه ایران‌شهری در حکمرانی و آشنایی نسل جوان با دیرینه فرهنگی و‌ تمدنی، مُقوّم هویت ملی و سرزمینی‌مان خواهد شد.

از درس‌های مهم این رویداد توصیه موکد استاد ژاله آموزگار به «مهرورزی و مهربانی» به‌عنوان ویژگی بارز فرهنگی و تربیتی تاریخی ایرانیان و روایت دکتر ابوالقاسم اسماعیل‌پور مطلق از اهمیت عشق به وطن و نقش آن در فعالیت‌های فرهنگی و پژوهشی خود و شناساندن ایران بود که شایسته است در جامعه امرورزی ترویج و بازنمایی شود.
ایرج نیازآذری
۲۹ فروردین ۱۴۰۴