یادداشت رسیده/ ایرج نیاز آذری
در استقبال از شانزدهمین رییس دانشگاه مازندران
دکتر ابراهیم صالحی عمران، متخصص و پیشکسوت ۶۱ ساله مسائل آموزش عالی، بهعنوان رئیس انجمن آموزش عالی ایران با کوله باری از تجارب موفق آموزشی، پژوهشی، مدیریتی و اجتماعی سکاندار هدایت دانشگاه مادر استان مازندران در آغاز نیم سده دوم حیات دانشگاه شد.
به گزارش تفکر،
با انتصاب مورخ ۲۵ فروردین (روز منابع انسانی) دکتر ابراهیم صالحی عمران، متخصص و پیشکسوت ۶۱ ساله مسائل آموزش عالی، بهعنوان شانزدهمین رییس دانشگاه مازندران، انتظارات برای تغییر و تحول کمی و کیفی در بزرگترین دانشگاه دولتی استان فزونی یافت؛ چرا که او بهعنوان رئیس انجمن آموزش عالی ایران با کوله باری از تجارب موفق آموزشی، پژوهشی، مدیریتی و اجتماعی سکاندار هدایت دانشگاه مادر استان مازندران در آغاز نیم سده دوم حیات دانشگاه شد.
جامعه نخبگانی استان مازندران از دکتر ابراهیم صالحی عمران بهعنوان اندیشمندی فاضل و صاحبنظر در حوزه علوم تربیتی و آموزش عالی که بیش از ۳۵ سال در بخشهای مختلف دانشگاهها فعالیت داشته، انتظاری مضاعف دارند تا در روندهای توسعه استان نقش سازنده و ارزنده ایفا کند؛ به رسالت واقعی دانشگاه در جامعه عینت ببخشد و در همین راستا برای ارتقای جایگاه دانشگاه مازندران در نظامهای رتبهبندی دانشگاهها از طریق جلب مشارکت دانشگاهیان تمهیدات ویژه اتخاذ کند.
رسالت دانشگاه بهعنوان "مبدا همه تحولات" یکی از مهمترین راهبردهای امام موسس انقلاب بود که همواره مورد تاکید مقام معظم رهبری نیز هست؛ لذا برای اینکه دانشگاه نقش محوری و تحولی خود را در جامعه ایفا کند، نیازمند برنامهریزی و حضور موثر و اثربخش دانشگاهیان در حکمرانی، رهیافتها، ماموریتها و مناسبات مختلف استانی در چارچوب اسناد بالادستی، آمایش سرزمین و ساختارهای سازمانی و اداری است.
کیفیسازی امر آموزش و پژوهش، بینالمللی شدن دانشگاه، اهتمام به مقوله تربیت و پرورش در نظام فرهنگی و معرفتی دانشگاه برای تقویت مبانی هویتی جوانان، ماموریتگرایی پایاننامهها، کاربردی شدن تحقیقات دانشگاهی، ارتقاء منزلت دانشگاه، جامعه محوری و افزایش مشارکت اجتماعی دانشگاهیان، نقشآفرینی دانشبنیان و نوآورانه در حل مسائل و چالشهای جامعه، کادرسازی و تقویت سازههای انسانی، برای انجام امور کارشناسی و حل مسائل دانشگاه و جامعه، بخشی از مهمترین انتظارات افکار عمومی، از مدیریت نومنصوب دانشگاه مازندران که خود پرورشیافته خاندان علم و فقاهت است، بهشمار میرود.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟