با ابلاغ معاون اول ریاستجمهوری و پس از پیشنهاد دبیر شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی؛
مدیر گیلانی «مدیرعامل منطقه آزاد مازندران» شد + سند
به پیشنهاد دبیر شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی و تصویب هیأت وزیران و با ابلاغ معاون اول رییسجمهور، «امین افقی» بهعنوان عضو موظف هیأت مدیره سازمان منطقه آزادتجاری- صنعتی مازندران معرفی شد.
به گزارش تفکر، امین افقی از مدیران باسابقه دو دهه اخیر مناطق آزاد کشور در حوزههای لجستیک، تجارت دریایی و دیپلماسی اقتصادی و دانشآموخته دکترای مدیریت کسب وکار (DBA) از دانشگاه تهران و دکترای حرفهای دیپلماسی تجاری است، عضو موظف هیأت مدیره سازمان منطقه آزاد انزلی، معاون امور بنادر و حوزه خزر، دبیرشورای لجستیک، دبیر میز تجارت با اوراسیا، قائممقام کارگروه فعالسازی کریدورهای بینالمللی و دبیر کارگروه توسعه بندری و دریایی بخشی از کارنامه مدیریتی وی در سازمان منطقه آزاد انزلی است.
جانشین ستاد معین راهاندازی منطقه آزاد اینچهبرون، دبیر کارگروه اقتصاد دریامحور مناطق آزاد، عضو شورای لجستیک و کارگروه همکاریهای بینالمللی دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی و همچنین عضویت مستمر در شورای معاونین سازمان منطقه آزاد انزلی به مدت ۱۸ سال از دیگر سوابق مرتبط وی است.
برابر این ابلاغ همچنین «سید حمید هاشمی»، «مهدی یحییزاده»، «محمد رحمانی» و «فاطمه رضایی ملکخیلی» نیز به عنوان اعضای هیأت مدیره منطقه آزاد مازندران معرفی شدند.
گفتنی است با این ابلاغ بهزودی امین افقی با حکم سرپرست وزارت اقتصاد و دارایی بهعنوان نخستین رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل منطقه آزاد مازندران در دولت چهاردهم نیز منصوب میشود.

عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟