فرماندهی فراجا در بابلسر تأکید کرد:
اهمیت الگوبرداری از زندگی یادگاران هشت سال دفاع مقدس
«سردار احمدرضا رادان» امروز سهشنبه در مراسم یادبود مرحوم «حاج علی بابازاده» از یادگاران هشت سال دفاع مقدس در بابلسر گفت: یادگاران هشت سال دفاع مقدس نماد ایستادگی و اقتدار ایران اسلامی هستند و باید آحاد مردم و مسئولان از این قهرمانان الگوبرداری کنند.
به گزارش تفکر، وی مرحوم بابازاده را یکی از بزرگترین سرمایههای معنوی انقلاب دانست و افزود: خانواده این مرحوم مظهر صبر و شکیبایی هستند و تکریم خانواده ایشان یک ضرورت و یک وظیفه دینی، ارزشی و انسانی برای بنده و همرزمان ایشان در سالها جهادشان در ۸ سال دفاع مقدس و در سایر سنگرهای خدمتی بود.
سردار رادان یادگاران دفاع مقدس را نماد ایستادگی و اقتدار ایران اسلامی دانست و اظهار کرد: رزمندگان اسلام سرمایههای گرانبهای انقلاب و نظام هستند و ادامه دادن راه این ستارههای درخشان در این برهه از زمان وظیفه اصلی ما است.
فرمانده کل انتظامی کشور با ادای احترام و تسلیت به خانواده حاج علی بابازاده، از خداوند متعال برای روح آن مرحوم غفران واسعه الهی و علو درجات و برای بازماندگان اجری جزیل و سلامتی و سربلندی خواستار شد.
سردار رادان در پایان از خانواده آن مرحوم خواست تا فرزندان خدوم آنها را در فراجا را از دعای خیرشان بینصیب نکنند تا همگی بهعنوان سربازان این نظام بتوانند ادامهدهنده راه این سربازان مجاهد و در اعتلای نظام مقدس جمهوری اسلامی و ایجاد امنیت پایدار در کشور کوشا باشند.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟