مدیرکل امور اقتصادی و دارایی استان مازندران خبر داد:
صدور 14 مجوز سرمایهگذاری خارجی در سال گذشته
«سید اسماعیل هاشمی» با اشاره به اهمیت سرمایهگذاری خارجی در رشد و رونق واقعی اقتصاد گفت: در سال گذشته ۱۴ مجوز سرمایهگذاری خارجی به ارزش ۱۷۰ میلیون یورو در استان مازندران به ثبت رسید که در مقایسه با سال 1402 رشد چشمگیری داشت.
به گزارش تفکر، سید اسماعیل هاشمی امروز سهشنبه در حاشیه جلسه شورای اقتصادی مازندران در گفتوگو با خبرنگاران گفت: سال جاری به سرمایهگذاری برای تولید مزین شده و تحقق این امر از شاخصهای مهم در ارزش افزوده و تولید ناخالص داخلی کشور و استان است.
وی با بیان اینکه سرمایهگذاری منجر به رشد اقتصادی واقعی میشود، به انواع سرمایهگذاری داخلی و خارجی اشاره و اضافه کرد: در سال ۱۴۰۲ نیز ۱۰ مجوز سرمایهگذاری خارجی به ارزش ۱۱۰ میلیون دلار ثبت شده بود.
هاشمی خاطرنشان کرد: پیشبینی میشود رکورد صدور و جذب مجوز سرمایهگذاری خارجی در سالجاری در مازندران در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته شکسته شود و این توفیق بزرگ حاصل دیپلماسی فعال دولت چهاردهم و شناسایی فرصتهای جدید سرمایهگذاری است.
مدیرکل امور اقتصادی و دارایی استان مازندران شناسایی فرصتهای جدید سرمایهگذاری را از رویکردهای اساسی در سالجاری ذکرکرد و افزود: با درایت و همراهی دولت، فرصتهای جدید سرمایهگذاری در حوزههای مختلف کشاورزی، زیرساختی، صنعتی و تولیدی با محوریت دانشبنیان در مازندران شناسایی شده است که بهطور حتم زمینهساز توسعه بیش از پیش این استان خواهد بود.

عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟