معاون گردشگری وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری:
چهار میلیون گردشگر تا دوم فروردین، وارد مازندران شدند
«انوشیروان محسنی بندپی» در حاشیه سفر به نوشهر و بازدید از هتل بزرگ آراز گفت: استان مازندران با برخورداری از میراث غنی و تمدن بسیار کهن و جاذبههای گردشگری، شرایطی را فراهم کرد که طبق آمار اعلامی ستاد اجرایی خدمات سفر تا روز دوم فروردین بیش از ۳ میلیون و ۹۰۰ هزار گردشگر وارد استان شدند.
به گزارش تفکر، معاون گردشگری وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری افزود: مدیران اجرایی با برپایی نمایشگاههای متنوع صنایعدستی و نوروزگاهها در مبادی ورودی شهرها و ارائه اطلاعات به گردشگران شرایطی را برای راهنمایی مسافران و معرفی جاذبههای استان فراهم کردهاند.
وی با توجه به اعمال مدیریت مناسب در موج نخست سفرهای نوروزی گفت: روزهای آینده شرایط جوی بهتری خواهیم داشت و امیدوارم همچنان بتوانیم موج دوم سفر را هم مدیریت کنیم و شرایطی فراهم شود که گردشگران رضایتمندی کافی از سفر به مازندران داشته باشند.
محسنی بندپی ادامه داد: الحمدلله نظارت مستمر در استان برقرار است و همچنین سامانه ۰۹۶۲۹ و سامانهی مسافریار شرایطی را فراهم میکند تا گردشگران با خاطره دلانگیزی سفر بعدی خود به مازندران را تمام کنند.
معاون گردشگری وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری دولت چهاردهم گفت: امروز از هتل بزرگ آراز نوشهر بازدید داشتم و باید گفت این هتل بسیار باکیفیت و استاندارد بالا و بینظیر ساخته شده و در ابعاد مختلف، هم به لحاظ زیبایی محیطی، جنگل و دریا و هم مواد سازهای که در آن بهکار رفته، شرایطی را فراهم کرده که با بیش از ۳۰ طبقه و ۵۱۰ اتاق و سوئیت در سطح ملی و بینالمللی یک ظرفیت بزرگ را برای کشور ایجاد کرده است.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟