تغییر معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری مازندران؛
عزیززاده گرجی رفت؛ حسینیجو سرپرست شد
با حکم استاندار مازندران «سید امیر حسینیجو» مدیرکل دفتر امور سیاسی، انتخابات و تقسیمات کشوری استانداری مازندران با حفظ سمت بهعنوان سرپرست معاونت سیاسی، امنیتی و اجتماعی منصوب شد و با این انتصاب مأموریت سه ساله «قاسم عزیززاده گرجی» به پایان رسید.
به گزارش تفکر، از مدتها قبل بود که فعالان سیاسی به استاندار مازندران توصیه و حتی از وی انتقاد میکردند تغییرات در حوزه سیاسی استانداری را با تغییر معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی آغاز کند اما «مهدی یونسی رستمی» بنا به ملاحظاتی که داشت، تا امروز چنین نکرد و ساعاتی قبل «سید امیر حسینیجو» را بهعنوان سرپرست معرفی کرد.
البته طی چند روز اخیر اخبار زیرپوستی مبنی بر تغییر قاسم عزیززاده گرجی در جریان بود و از گزینههایی چون علی شیرازی که در حال حاضر دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان مازندران است نیز بهعنوان جایگزین گرجی نام برده میشد.
هنوز دقیقاً مشخص نیست که حضور حسینیجو برای این کرسی مهم، دائمی است یا وی بهعنوان مدیر دوران گذار برای معاونت سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری مازندران درنظر گرفته شد تا از شدت فشارها و انتقادات بر استاندار کاسته شود و در وقتی مناسب، مدیری جدید برای این کرسی درنظر گرفته شود.

عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟