دادستان عمومی و انقلاب قائمشهر طی پیامی اعلام کرد:
برخورد با اخلالگران نظم عمومی در چهارشنبهسوری
«علی نیازی» در پیامی به مناسبت فرارسیدن چهارشنبه آخر سال نوشت: شادی و پاسداشت سنتهای مشروع و دیرینه، حق شهروندان گرامی است و در این خصوص در قائمشهر نیز تمهیدات لازم برای امنیت شهروندان اندیشیده شده است اما با افرادی که از طرق ایجاد حریق و استفاده از مواد محترقه و انسداد معابر، مرتکب اخلال در امنیت شوند، بدون اغماض برخورد میشود.
به گزارش تفکر، تا ساعاتی دیگر به پایان سهشنبه آخر سال نزدیک میشویم و خانوادهها جشنی که «چهارشنبهسوری» نام دارد را آغاز میکنند، جشنی که در گذشته بیشتر محلهمحور بود و خانوادهها با پختن آش و برپا کردن آتش و بازیهای معمول و متعارَف آن را پاس میداشتند اما طی سه دهه اخیر و با ورود مواد منفجره خطرناک، جشن چهارشنبهسوری به صحنه جنگ تبدیل شده است که تعدادی را مجروح و معلول میکند و تعدادی هم جان خود را از دست میدهند و چند خانواده را برای همیشه عزادار میکنند.
دستگاه انتظامی و قوه قضاییه از چند روز قبل و با هدف آگاهی مردم و همچنین کنترل رفتارهای پرخطر فعال میشوند و روز گذشته «علی نیازی» دادستان عمومی و انقلاب قائمشهر نیز طی پیامی ضمن تأکید بر ضرورت هوشیاری خانوادهها، نسبت به استفاده از مواد محترقه و خطرناک هشدار داد.
دادستان عمومی و انقلاب قائمشهر ضمن تأکید بر حق مردم در احیای سنتهای مشروع، از خانوادهها خواست با پرسنل محترم نیروی انتظامی در جهت تحقق نظم و امنیت همکاری داشته باشند.
گفتنی است استفاده از مواد محترقه، آتشافروزی در خیابانها، انسداد معابر عمومی شهر و مزاحمت برای زندگی عادی شهروندان ازجمله جرایم پرتکرار در چهارشنبهسوری است.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟