در پیوند با سخنان معاون رییسجمهوری مبنی بر «ارجاع پرونده زباله بابل به کارگروه ملی پسماند»؛
پسماند بابل و بوروکراسی اداری
امروز معاون رییسجمهوری و رییس سازمان حفاظت محیطزیست کشور برای سفری کوتاه به بابل آمد. سرکار خانم «شینا انصاری» در بخشی از سخنان خود که در خبرگزاریهای رسمی آمده است از معضل پسماند در استانهای شمالی با عنوان «اَبَرچالش» یاد کرد و گفت پرونده زباله بابل به کارگروه ملی پسماند ارجاع شد.
«مجید عرب فیروزجایی» در تفکر نوشت: البته ما نیز در تحلیلهای رسانهای خود هشدار داده بودیم که حل مشکل زباله بابل در شهرستان و استان به بنبست رسیده است و نیاز است با مداخله وزارت کشور، این موضوع با قید فوریت و بهصورت دستوری مورد رسیدگی قرار گیرد.
ارجاع پرونده زباله بابل به یک کارگروه ملی نشان میدهد اراده حل مسأله در میان مدیران وجود دارد اما به نظر ما یک نکته مورد غفلت واقع شد و آن زمان است.
در شرایطی که ماه مبارک رمضان فرا رسید و تنها چند روز تا نوروز و حضور مسافران در سطح شهرستان زمان مانده است، ارجاع پرونده زباله به کارگروه ملی پسماند که احتمالاً نزدیکترین جلسه آن پایان فروردینماه باشد، دوراندیشانه نیست و بیم آن داریم که پسماند بابل که به یک کلاف سردرگم تبدیل شده و در نقاط مختلف شهر، تجمیع زباله را میبینیم در چرخه بوروکراسی اداری و جلسات بیحاصل افتد.
ارجاع پرونده زباله بابل به کارگروه ملی پسماند اقدام خوبی است اما قبل از آن باید مکان و سایتی را برای انتقال زبالههایی که در سطح شهر رها شدهاند، تعیین و مشکل را در کوتاهزمان تدبیرکرد.
امروز همه دلسوزان شهر و فعالان رسانه نگران هستند که تا برگزاری جلسه موردنظر در تهران، تکلیف سکوی انتقال زباله در شهر بابل که مملو از زباله است و همچنین بوی نامطبوعی که در معابر و خیابانهای مختلف شهر نگاه و مشام هر عابری را میآزارد و سلامت عمومی را به مخاطره انداخته است، چه خواهد شد ؟
نکته مهم بعدی استفاده از همه ظرفیتهای ملی و محلی برای مدیریت پسماند است ازجمله افرادی چون دکتر مفید غلامی از سرمایههای انسانی بابل که بهعنوان نماینده معاون رئیسجمهور و رییس سازمان برنامه و بودجه در مدیریت پسماند استانهای شمالی حضور دارد و میتواند بر حل این معضل بزرگ در کوتاهمدت موثر باشد.
نکته پایانی کمکاری و ترکفعلی است که در گذشته درخصوص مدیریت پسماند در شهرستان بابل صورت گرفت و امروز آنهایی که در گذشته در تریبون ها با تحریک مردم، سد راه سرمایهگذار شدند باید به افکار عمومی پاسخگو باشند و ما در نوشتار بعدی به این موضوع نیز خواهیم پرداخت و سراغ آنهايی خواهیم رفت که در سال ۹۰ با سوءاستفاده از تریبونهایی که در اختیار داشتند به تحریک مردم پرداختند و مانع از احداث کارخانه زبالهسوز در بابل شدند.

عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟