رییس سازمان حفاظت محیطزیست کشور در بنیاد حریری بابل خبر داد:
ارجاع مشکل زباله بابل به کارگروه ملی پسماند
«شینا انصاری» در حاشیه مراسم بزرگداشت زندهیاد «الن ووسالو» مادر درناهای سیبری که در بنیاد حریری بابل برگزار شد به چالش زباله در این شهرستان اشاره کرد و ضمن تأکید بر اینکه مدیریت پسماند، وظیفه محیطزیست نیست، گفت: حل مشکل زباله بابل به کارگروه ملی پسماند ارجاع شد.
به گزارش تفکر، رئیس سازمان حفاظت محیطزیست کشور با بیان این که پسماند اولویت اصلی محیط زیست مازندران است، گفت: چالش زباله بابل در کارگروه ملی پسماند بررسی میشود.
شینا انصاری در مراسم بزرگداشت زندهیاد «الن ووسالو» مادر درناهای سیبری که در بنیاد حریری بابل برگزار شد در جمع خبرنگاران گفت: بر اساس قوانین بالادستی، مدیریت پسماند برعهده وزارت کشور، شهرداریها و سازمان همیاریها است.
وی گفت: سازمان حفاظت محیطزیست یک دستگاه نظارتی است که در کارگروه ملی پسماند برای حل مشکلات پیش رو کمککار است.
رئیس سازمان حفاظت محیطزیست با بیان این که نگاه علمی، فنی و کارشناسی برای حل مشکل پسماند مازندران گرهگشا است، تأکید کرد: فقط راهاندازی کارخانه زبالهسوز مشکل پسماند این خطه را حل نمی کند.
انصاری ادامه داد: زبالهسوز یکی از مولفههای حل مشکل پسماند است اما قبل از آن آموزش و فرهنگسازی به همراه تفکیک زباله از مبداء باید در دستور کار باشد.
وی ادامه داد: مدیریت یکپارچه پسماند شامل فرهنگسازی، تفکیک زباله از مبدا و پردازش است که با تکمیل این زنجیره مشکل پسماند مازندران حل میشود.
گفتنی است طی چند ماه گذشته و با حکم دادگستری مبنی بر ممنوعیت انتقال زباله به سایت انجیلسی، جمعآوری زباله در شهر بابل تبدیل به یک معضل شده است و برابر برخی شواهد، کار در شهرستان و حتی در استان به بنبست رسیده است و نیاز به تصمیمگیری در مراجع بالاتر دارد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟