سرپرست معاونت هماهنگی امور عمرانی استانداری مازندران خبر داد:
ضرورت نصب ایستگاههای سنجش آلودگی هوا
«عبدالرضا دادبود» با اشاره به ضرورت تعیین میزان آلودگی هوا و صدور هشدارهای لازم گفت: نصب ایستگاه سنجش آلودگی هوا ضرورتی در نقاط مختلف استان است و با کمک شهرداریها میتوانیم تجهیزات مورد نیاز این ایستگاهها را تامین کنیم.
به گزارش تفکر، سرپرست معاونت هماهنگی امور عمرانی استانداری مازندران در دومین جلسه کارگروه آلودگی هوا مازندران در ساری با بیان اینکه در زمینه انرژیهای نیروگاهی و صنایع بزرگ در سطح ملی تصمیم یری می شود و سوخت صنایع بزرگ عمدتا خارج از گاز بوده که آسیبزا است، افزود: با مجموعه اقداماتی که انجام میشود در زمینه آلایندگی و آلودگی هوا بتوانیم شرایط آب و هوایی استان را مدیریت کنیم.
وی ادامه داد: ایستگاه سنجش آلودگی هوا قابل احداث در نقاط مختلف استان است؛ چرا که اعتبار چندانی نمیخواهد و با کمک شهرداریها بنا داریم تجهیزات مورد نیاز این ایستگاهها را تامین کنیم.
دادبود در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: سالانه میزان قابل توجهی از کسری مخزن منابع آب زیرزمینی ما در شرق استان مازندران است.
وی افزود: ردپای اکولوژیک ما بیشتر از ظرفیت آن است که برای آینده استان مازندران مخاطرهآمیز خواهد بود.
گفتنی است نبود ایستگاههای سنجش آلایندهها در مازندران سبب شده که طی سالهای اخیر با وجود مشهود بودن آلودگی هوا و رخ دادن پدیده وارونگی هوا بهویژه در روزهای سرد سال، امکان محاسبه میزان آلودگی برای صدور هشدارهای لازم و برنامهریزی درست به منظور پیشگیری از افزایش آلودگی هوا فراهم نباشد. آلودگی هوا در مازندران نخستین بار در دی ۱۳۹۶ به صورت رسمی اعلام شد و از آن زمان تاکنون هر سال زمستان بر میزان آلودگی هوای استان افزوده شد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟