به گزارش تفکر محمدعلی نوبخت ظهر امروز -دوشنبه- در شورای کشاورزی شهرستان از شرایط مطلوب ذخایر سدها و آببندانها در شهرستان ساری خبر داد.
وی با اشاره به مدیریت هوشمندانه منابع آبی تأکید کرد: این فرصت باید با برنامهریزی دقیق برای مصارف مختلف از جمله شرب، کشاورزی و صنعت به بهترین شکل مورد بهرهبرداری قرار گیرد.
فرماندار مرکز استان با اشاره به حجم قابل توجه آب در سد شهید رجایی (سلیمانتنگه) گفت: در حال حاضر، حجم ذخیره این سد به ۱۲۱.۵ میلیون مترمکعب رسیده است که نشان از بهبود وضعیت منابع آبی و مدیریت صحیح ورودی و خروجیهای سد دارد.
نوبخت ادامه داد: این میزان ذخیره، نقش کلیدی در تأمین آب شهرستان ساری ایفا میکند و میتواند در ماههای آینده نیازهای مختلف در فصل کشاورزی را نیز برطرف نماید.
وی به وضعیت آببندانهای شهرستان ساری پرداخت و گفت: آببندانها، بهعنوان یکی از زیرساختهای سنتی و ارزشمند ذخیره آب، در حال حاضر ۶۴ درصد ظرفیت خود را پر کردهاند که معادل ۶۰ میلیون مترمکعب است و این ظرفیت مهم میتواند در روزهای کمآبی به کشاورزان و سایر بخشهای مصرفکننده کمک کند و نقش مهمی در جلوگیری از هدررفت آبهای سطحی ایفا کند.
نماینده عالی دولت در ساری همچنین در خصوص میزان جریان رودخانه تجن گفت: امروز دبی رودخانه تجن به ۱۳.۶ مترمکعب در ثانیه رسیده است که نشان از جریان پایدار این رودخانه دارد و این میزان جریان آب، در کنار دیگر منابع، پتانسیل خوبی برای تأمین نیازهای آبی بخشهای مختلف شهرستان ساری را فراهم کرده است.
نوبخت ضمن تأکید بر استفاده درست از ظرفیتهای آبی، به اهمیت ذخیرهسازی اصولی و بهرهبرداری بهینه اشاره کرد و افزود: حفظ منابع آبی یک ضرورت است و باید از طریق اقدامات علمی و مدیریت صحیح، از هدررفت آن جلوگیری کنیم. کشاورزان، صنایع و شهروندان باید با رعایت الگوهای مصرف، در استفاده بهینه از این منابع ارزشمند همکاری کنند. توسعه روشهای نوین آبیاری، افزایش بهرهوری در مصرف و بهکارگیری فناوریهای نوین از جمله راهکارهایی است که باید بهطور جدی در دستور کار قرار گیرد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟