معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری مازندران:
آب، پسماند و انرژی سه موضوع اصلی استان است
«عبدالرضا دادبود» در آیین افتتاح پروژههای دهه فجر شهرستان رامسر، معضل پسماند، تامین و توزیع انرژی و آب را از چالشهای برجسته در مازندران برشمرد و گفت: اثرات مخرب ورود فاضلاب به شهرها و روستاها نیز از دیگر معضلات زیستمحیطی است که با آن دستوپنجه نرم میکنیم.
به گزارش تفکر، معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری مازندران از تخصیص اعتبارات ویژه برای تکمیل پروژههای تامین آب در این استان خبر داد و گفت: دولت چهاردهم برنامههای جامعی برای رفع چالشهای زیستمحیطی و زیرساختی در این خطه از شمال کشور تدوین کرده است.
عبدالرضا دادبود با بیان اینکه دولت سیزدهم سرمایهگذاری قابل توجهی در این زمینه انجام داده و دولت چهاردهم نیز برنامهریزیها و راهکارهای مناسبی برای بهبود این وضعیت دارد، تصریح کرد: دولت چهاردهم بهطور مشخص در زمینه تامین آب و چالشهای مرتبط با آن، جهش اعتباری چشمگیری را برای مازندران در نظر گرفته است.
وی با اشاره به پیگیریهای استاندار مازندران برای تخصیص اعتبارات بیشتر به پروژههای نیمهتمام، بهویژه در بخش آب، گفت: غرب مازندران به دلیل گردشگرپذیری و جمعیت شناور با چالشهای قابلتوجهی در بسیاری از بخشها مواجه است به همین دلیل به نیازمند توجه بیشتری است.
معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری مازندران گفت: امروز حدود ۳۷ میلیارد تومان پروژه در رامسر کلنگزنی و به بهرهبرداری رسیده است که این اتفاق مایه خوشحالی است.



عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟