یادداشت «تفکر» در پیوند با ضرورت صرفه‌جویی در میانه‌ی بحرانِ کم‌آبی؛

دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغی‌هایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریه‌ها) سیاه می‌کند، چه اتفاق خوشایندی‌ست. تصور کنید که این دل‌خوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواش‌یواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست می‌دهد ؟