به گزارش تفکر، رییس ستاد انتخابات مازندران در نشست ستاد انتخابات مازندران اظهار کرد: همه فرایند هفتمین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا برای نخستین بار بهصورت تمام الکترونیک و بدون استفاده از تعرفه کاغذی برگزار میشود.
وی در تشریح مراحلِ پیش رو گفت: دستور شروع انتخابات در حوزههای شهری در ۲۷ آذر ابلاغ و از ۲۸ آذر تا ۲ دی، هیأتهای اجرایی در شهرستانها تشکیل میشوند.
سیدامیر حسینیجو با اشاره به معرفی اعضای هیأتهای نظارت به شهرستان ها و ابلاغ دستور نمایندگان قضایی، عملکرد استان را تا این مرحله مطلوب ارزیابی کرد و از داوطلبان و هواداران آنها خواست برای اطلاع از روند برگزاری انتخابات به اطلاعیههای رسمی صداوسیما و سکوهای مجاز اطلاعرسانی توجه کنند.
معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار مازندران با بیان اینکه هیچ تعرفه کاغذی در هفتمین انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا استفاده نمی شود، گفت: با هدف تسریع در اعلام نتایج انتخابات حتی شمارش آرا نیز الکترونیکی خواهد بود.
رییس ستاد انتخابات مازندران در توضیح فرآیند تعیین صلاحیت نیز گفت: صلاحیت داوطلبان پس از تشکیل هیأتهای اجرایی، بررسی و به هیأت نظارت اعلام میشود که در صورت تأیید، میتوانند فعالیت خود را در زمان مقرر آغاز کنند.
حسینیجو با بیان اینکه داوطلبانی که صلاحیت آنها احراز نشده است میتوانند به هیأت نظارت استان مراجعه کنند، افزود: زمانبندی دقیق تمام این مراحل برای حوزههای شهری و روستایی مشخص و به فرمانداریها ابلاغ شده است.
گفتنی است هفتمین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا ۱۱ اردیبهشتماه ۱۴۰۵ برگزار خواهد شد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟