به گزارش تفکر، مدیرعامل آب و فاضلاب مازندران در گفتگو با خبرنگاران گفت: این پروژه یکی از دغدغههای بزرگ مردم منطقه بود که ۴۰ سال از عمر لولهها گذشته و شکستگیهای متعدد در طول مسیر باعث ایجاد مشکلات فراوانی شده بود.
برارزاده افزود: پروژه تعویض لوله فلزی ۶۰۰ و ارتقای ایستگاه پمپاژ به منظور افزایش ظرفیت انتقال آب، در حال اجرا است. همچنین در کنار این پروژه، ارتقای ایستگاه پمپاژ سنگ تژن و بهسازی چشمی و چشم گردوک نیز در دستور کار قرار دارد که با این اقدامها، ظرفیت انتقال آب از ۱۰۰۰ لیتر در ثانیه به ۱۳۰۰ لیتر در ثانیه افزایش خواهد یافت.
مدیرعامل آب و فاضلاب مازندران افزود: این پروژهها با هدف ارتقای کیفیت خدمات به مردم عزیز چالوس و نوشهر طراحی شده است تا بتوانیم آب بیشتری را به مخزنهای نواب و پشته انتقال دهیم و در نهایت، خدمات بهتری به مردم ارائه کنیم.
برارزاده در ادامه گفت: ما برای سرعت بخشیدن به روند انجام کار، تعداد اکیپهای اجرایی را از ۴ به ۶ اکیپ افزایش دادهایم و بهزودی تمامی عملیات به اتمام خواهد رسید. البته از مردم چالوس و نوشهر به دلیل مشکلات و اختلالات پیش آمده در این مدت عذرخواهی میکنم و از صبوری و همکاری آنها قدردانی میکنم.
وی در پایان تاکید کرد: این پروژهها جزو بزرگترین پروژههای عمرانی در حوزه آب و فاضلاب استان مازندران است که میتواند بهصورت پایدار مشکلات آبرسانی این مناطق را حل کرده و خدمات بهتری را در آینده نزدیک به مردم عزیز ارائه دهد.

عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟