فرماندار شهرستان میاندورود با اشاره به برگزاری «جشنواره زردکیجا» در روستای اوسا خبر داد:
جشنوارهای با هدف تقویت گردشگری و اقتصاد روستایی
«مرتضی بابایی لولتی» در گفت وگو با خبرنگاران از برگزاری چهارمین جشنواره ملی و بومی زردکیجا در روستای اوسای شهرستان میاندورود خبر داد و گفت: این رویداد از ۲۰ تا ۲۵ مهرماه در پارک جنگلی هفتچشمه برگزار خواهد شد.
به گزارش تفکر، فرماندار میاندورود گفت: میاندورود با جاذبههای طبیعی چشمگیر خود در دشتها و مناطق بالادست و همچنین با برجستگیهای فرهنگی و مذهبی، میتواند به یکی از قطبهای گردشگری منطقه تبدیل شود و جشنواره زردکیجا، یکی از رویدادهای توسعهمحور در این شهرستان است که به طور ویژه به جذب گردشگران کمک خواهد کرد.
وی همچنین افزود: زردکیجا، نماد روستای اوسا است و در دوره چهارم جشنواره، هدف ما این است که آن را غنیتر از همیشه برگزار کنیم تا از این طریق علاوه بر تقویت گردشگری، اقتصاد روستایی نیز رونق یابد. در این راستا کمیتههای مختلفی برای برگزاری بهتر جشنواره تشکیل شدهاند و همکاری همه ارکان شهرستان ضروری است.
بابایی با اشاره به نقش کلیدی اقتصاد گردشگری در این جشنواره گفت: هدف ما از برگزاری این جشنواره، ایجاد نشاط اجتماعی برای شهروندان و هماستانیهاست در حالی که باید نگاه ویژهای به پویایی اقتصاد محلی داشته باشیم تا مردم روستای اوسا از منافع اقتصادی این رویداد بهرهمند شوند.
وی گفت: در کنار برنامههای اصلی جشنواره، جنگهای شادی، کارگاههای آشپزی و تولید قارچ و همچنین حضور کارشناسان تغذیه و اعضای هیأت علمی دانشکده منابع طبیعی شهرستان برای آموزش نحوه پخت و مصرف زردکیجا از دیگر برنامههای جنبی جشنواره خواهد بود.
فرماندار میاندورود از همکاری شهردار ساری و هماهنگی میان جشنوارههای کییپلا و زردکیجا نیز قدردانی و پیشبینی کرد: این رویداد مورد استقبال گسترده مردم قرار گیرد.
وی همچنین افزود: دبیرخانه دائمی جشنوارههای توسعهمحور شهرستان در دانشکده منابع طبیعی ایجاد شده است که دبیرخانه جشنواره زردکیجا نیز زیرمجموعه آن فعالیت میکند.
گفتنی است «زردکیجا» نوعی قارچ خوراکی و بومی مناطق جنگلی مازندران است و روستای«اوسا» نیز روستایی است که در نزدیکی دارابکلا و در حاشیه جنگلهای جنوب شهرستان میاندورود قرار دارد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟