معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار مازندران:
ایمنسازی سواحل اولویت دستگاههای اجرایی مازندران است
«سیدامیر حسینیجو» پیش از ظهر جمعه در جلسه ستاد ساماندهی سواحل شهرستان رامسر با تأکید بر ضرورت ایمنسازی سواحل بهعنوان اولویتی برای همه دستگاهها گفت: تاکنون ۴۵۵ نفر با کمک ناجیان غریق و نیروهای امدادی از غرق شدن در دریا نجات پیدا کردند.
به گزارش تفکر، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار مازندران همچنین گفت: در سواحل مازندران بیش از یکهزار و ۵۰۰ ناجی و نیروهای هلالاحمر مستقر هستند و در کنار فعالیتهای فرهنگی، اقدامات عملی و میدانی باید تقویت شود.
وی تأکید کرد: همه شهروندان و همچنین مسافران باید بدانند به دلیل شرایط خاص دریای مازندران، شنا در مناطق ممنوعه و ساعات شب بههیچ عنوان مجاز نیست.
معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری مازندران رامسر را قطب گردشگری کشور دانست و تصریح کرد: صاحبان پلاژها و مراکز خصوصی موظف به استقرار ناجی و نیروهای انتظامی هستند و نمیتوانند نسبت به جان مردم بیتفاوت باشند.
وی در همین زمینه افزود: امنیت مهمترین مؤلفه گردشگری است و همه دستگاهها برای اجرای برنامههای خود باید پیوست گردشگری داشته باشند.
حسینیجو با بیان اینکه همافزایی محلی نقش کلیدی در ایمنی سواحل دارد، گفت: بخشداران، دهیاران، شوراها، هیأتهای ورزشی و حتی نیروهای مردمی باید بهعنوان پشتیبان در کنار ناجیان حضور یابند و تحقق این هدف تنها با بودجه میسر نیست، بلکه باید از ظرفیتهای مردمی نیز استفاده شود.
وی با قدردانی از تلاش نیروهای مستقر یادآور شد: از ابتدای طرح در تابستان امسال تاکنون ۴۵۵ نفر توسط ناجیان در سواحل مازندران از مرگ حتمی نجات یافتهاند که این آمار اهمیت فعالیت آنان را نشان میدهد.
حسینیجو در پایان با اشاره به برگزاری رویدادهای پیشرو تأکید کرد: بهزودی ۶ هزار کشتیگیر به همراه خانوادههایشان وارد رامسر میشوند و این فرصت بزرگی برای نمایش توانمندیهای گردشگری شهرستان است و همه دستگاهها باید با بسیج امکانات و حضور میدانی، شرایط برگزاری ایمن این رویداد ملی را فراهم کنند.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟