در دیدار رییس فدراسیون والیبال جمهوری اسلامی ایران با استاندار مازندران مورد تأکید قرار گرفت:
ضرورت تکمیل و راهاندازی «خانه والیبال استان»
«سید میلاد تقوی» در دیدار با «مهدی یونسی رستمی» ضمن قدردانی از حمایتهای استاندارِ ورزشدوست مازندران که موجب شد والیبال استان روزهای موفقتری را دنبال کند، گفت: امیدواریم با استمرار همین نگاه، خانه والیبال استان هرچه زودتر تکمیل و به بهرهبرداری برسد.
به گزارش تفکر، استاندار مازندران در این دیدار ضمن اشاره به ظرفیتهای فراوان ورزشکاران مازندرانی و پتانسیل بالای استان در میزبانی از رویدادهای ورزشی، بر حمایت از باشگاههای والیبال استان، توسعه زیرساختهای ورزشی بهویژه سالنهای مجهز برای میزبانی مسابقات تاکید کرد.
«مهدی یونسی رستمی» برگزاری رویدادهای ملی و بینالمللی در استان برای میزبانی مسابقات والیبال در سطوح ملی و حتی بینالمللی با توجه به توانمندیهای موجود در زمینه میزبانی را خواستار شد و پیشنهاد تشکیل کمیته حمایتی مشترک بین استانداری و فدراسیون والیبال برای پیگیری مستمر برنامهها را داد.
استاندار مازندران حمایت و سرمایهگذاری در ورزش را گامی مهم در راستای اعتلای ورزش قهرمانی و سلامت اجتماعی جوانان دانست و افزود: هر مقدار سرمایهگذاری و هزینه کنیم در ورزش، ارزشمند است چرا که کاهش آسیبهای اجتماعی و افزایش نشاط در جامعه میشود.
رییس فدراسیون والیبال کشور نیز در این دیدار با اعلام اینکه حمایت و اشراف استاندار به مسائل ورزشی بهویژه والیبال مثالزدنی است، از تلاشها و پیگیریهای صورت گرفته در راستای توسعه ورزش استان قدردانی کرد.
میلاد تقوی بر ظرفیت بالای والیبال استان و استعداد منحصربهفرد جوانان مازندرانی تاکید و بیان کرد: امیدواریم با این حمایتها، شاهد درخشش هرچه بیشتر والیبال مازندران در سطح کشور و معرفی استعدادهای جدید به تیمهای ملی باشیم.
رییس فدراسیون والیبال جمهوری اسلامی همچنین از تلاشها و پیگیریهای صورتگرفته توسط استاندار در راستای توسعه ورزش استان، بهویژه والیبال، قدردانی کرد و این دیدار را آغازی برای همکاریهای سازنده و مثمر ثمر میان استانداری و فدراسیون والیبال دانست.
گفتنی است سید میلاد تقوی فرزند ساری و رییس اسبق هیأت والیبال استان مازندران بود که در اسفند 1402 برای یک دوره چهار ساله بهعنوان رییس فدراسیون والیبال جمهوری اسلامی انتخاب شده است.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟