سرپرست معاونت هماهنگی امور اقتصادی استانداری مازندران تأکید کرد:
نقش کلیدی فرمانداران در حل مشکلات واحدهای تولیدی
«محمدابراهیم تولایی» در نشست شورای اقتصادی مازندران در فرمانداری جویبار گفت: فرمانداران نقش کلیدی در حل مشکلات واحدهای صنعتی و تولیدی دارند و مدیران باید با فرمانداران در رفع مشکلات همراه باشند و در صورت نیاز از استان برای رفع مشکلات واحدهای تولیدی اقدام شود.
به گزارش تفکر، سرپرست معاونت هماهنگی امور اقتصادی استانداری مازندران گفت: براساس تصمیم هیأت اقتصادی مازندران هر هفته در یک شهرستان جلسه بررسی مشکلات اقتصادی صاحبان صنایع و واحدهای تولیدی برگزار میشود و به لحاظ مشکلات ویژه جویبار در بحث زیرساخت و مشکلات اقتصادی واحدهای تولیدی و صنعتی به این شهرستان آمدیم.
وی همچنین با بیان اینکه ۷۰ درصد ماهیان خاویاری کشور در جویبار تولید میشود، گفت: همچنین این خطه در صادرات محصولات کشاورزی به کشورهای حاشیه خزر نقش بیبدیلی دارد.
تولایی افزود: جویبار در کنار همه مزیتهای فرهنگی، ورزشی، سیاسی و اجتماعی یکی از قطبهای اقتصادی استان و حتی شمال کشور در حوزههای کشاورزی، دامداری، صنعتی، صید و صیادی، گردشگری، بازیافت محسوب میشود و این شرایط زمینه مناسبی برای استقرار منطقه ویژه اقتصادی در اراضی چپکرود است و تحقق این امر مهم چشمانداز روشنی را برای توسعه تجارت، صنعت گردشگری و رونق اقتصادی برای استان فراهم خواهد کرد.
معاون استاندار مازندران گفت: مهمترین موانع واحدهای تولیدی و صنعتی در جویبار، تعهدات ارزی برای صادرات کالا، سند واحدها و پساب شهرک صنعتی، تسهیلات بانکی، احداث آببندان کشاورزی و برق صنایع است که امروز تصمیمات خوبی برای رفع موانع گرفته شد.
تولایی خاطرنشان کرد: بیش از ۱۰۰ واحدها صنعتی در شهرک صنعتی جویبار فعال است که صادرات خوبی به دیگر کشورهای منطقه دارد و با تمام توان برای رفع مشکلات این تولیدکنندگان و صنعتگران تلاش میکنیم تا شاهد رونق تولید در سطح شهرستان باشیم.
وی افزود: با توجه به جذابیت خاص ۲۱ کیلومتر نوار ساحلی جویبار و استقرار چندین مجتمع تفریحی و گردشگری، مستعد تبدیل شدن به قطب مسافرتهای دریایی، مبادله کالاهای تجاری لوکس، خدمات الکترونیک و بازارچههای ساحلی در منطقه آزاد ویژه اقتصادی را داراست.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟