تحلیل «تفکر» بر حجم اخبار دروغی که در فضای مجازی موج میزند و ضرورت افزایش آگاهی مردم در جنگ شناختی؛
گوش به شایعات نداشته باشید !
امروز پنج روز از آغاز تهاجم تروریستی اسراییل به چند شهر کشورمان گذشته است و حملات تلافیجویانه تهران که دشمن صهیونیستی را سرگردان کرده، همچنان ادامه دارد اما جنگ دشمن در حیطه شناختی نیز در جریان است و در این بُعد، دشمن تلاش دارد با رواج شایعه، ذهنها را مورد حمله قرار دهد.
به گزارش تفکر، امروزه و با گسترش فضای مجازی و رسانههای اجتماعی، دشمن بهموازات جنگ سخت و بمباران مناطق مسکونی و زیرساختها، تلاش دارد با گزارههای نادرست، ذهنیتها را شکست دهد، موضوعی که به آن «cognitive warfare» یا جنگ شناختی میگویند.
بسیاری از شایعات که در فضای مجازی در جریان است، هیچ بنا و مبنایی در حقیقت ندارد و تنها با قصد تغییر ذهنیت شهروندان عادی و القای شکست انجام میشود.
شب گذشته شایعهای در فضای مجازی به راه افتاد که فلان منطقه در مرکز استان مازندران از طرف اسراییل بهعنوان هدف انتخاب شده است و لازم است ساکنان اطراف، منطقه را تخلیه کنند. خبری که از اساس دروغ بود.
برخی افراد نیز شاید با انگیزه خیرخواهانه، اقدام به بارگذاری این پیام در گروهها کردند و به این شکل، ناخواسته و ندانسته به دشمن مدد رساندند.
توصیه ما به شهروندان و بهویژه جوانان این است که در مواجهه با چنین محتواهایی، از منابع رسمی، خبرگزاریهای شناختهشده و نهادهای مربوط جویا شوند و قبل از بررسی دقیق صحت و سقم این اخبار، آن را در رسانههای اجتماعی نشر ندهند که اگر چنین کردند در پاشیدن بذر یأس و ترس در جامعه گام برداشتند و این دقیقاً همان چیزی است که دشمن در چنین شرایطی میخواهد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟