مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان مازندران در آستانه عید سعید قربان خبر داد:
اجرای طرح «قربانگاه ابراهیمی» در بقاع متبرکه با هدف کمک به نیازمندان
«حجتالاسلام ابراهیم حیدری جناسمی» از اجرای طرح قربانگاه ابراهیمی در بقاع متبرکه مازندران خبر داد و گفت: این طرح با هدف کمک به نیازمندان و ترویج سنت حسنه قربانی در روز عید قربان، با همکاری کمیته امداد امام خمینی (ره) استان مازندران اجرا میشود.
به گزارش تفکر، مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان مازندران ضمن تبریک فرارسیدن عید سعید قربان، گفت: این عید نماد ایثار، بندگی و تقرب به درگاه الهی است و در این روز خجسته، ما نیز وظیفه داریم با تأسی از حضرت ابراهیم (ع)، دستگیر نیازمندان باشیم.
وی افزود: در همین راستا، امسال نیز همانند سالهای گذشته، طرح قربانگاه ابراهیمی در بقاع متبرکه استان مازندران برپا میشود و مردم متدین و خیراندیش استان میتوانند نذورات نقدی و غیرنقدی خود را در این مراکز تحویل دهند تا با نظارت کامل و رعایت مسائل شرعی، جهت تهیه گوشت قربانی برای خانوادههای تحت پوشش کمیته امداد و سایر نیازمندان مورد استفاده قرار گیرد.
مدیرکل اوقاف و امور خیریه مازندران تصریح کرد: همکاری با کمیته امداد امام خمینی (ره) در این طرح، به ما کمک میکند تا با شناسایی دقیق نیازمندان واقعی، نذورات جمعآوری شده را به دست افرادی برسانیم که بیشترین نیاز را دارند.
این مسئول در پایان از عموم مردم استان دعوت کرد تا با مشارکت فعال در این طرح خداپسندانه، در ثواب و برکات عید قربان سهیم شوند.
وی گفت: بقاع متبرکه استان مازندران از روزهای منتهی به عید سعید قربان آماده دریافت نذورات مردم نیکوکار بودند.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟