رییس اداره راهداری و حملونقل جادهای تنکابن خبر داد:
افزایش 42 درصدی سهم تنکابن از اعتبارات استانی
«عادل منصورکیا» در نشست شورای اداری شهرستان، ضمن خبر از افزایش 42 درصدی سهم تنکابن از اعتبارات استانی راهداری، گفت: در سال ۱۴۰۳ بیش از ۲۵۵ هزار مسافر در قالب ناوگان حملونقل عمومی جابهجا شدند که ۴۴ درصد از این جابهجاییها با اتوبوس صورت گرفته و این توجه مردم، بیانگر خدمات مطلوب ناوگان حملونقل عمومی است.
به گزارش تفکر، وی با اشاره اینکه در سال گذشته ۱۶۵ هزار تن کالا تو سطح ناوگان باری جابهجا شد، افزود: تناژ حمل کالا در شهرستان ۱۴۵ هزار تن بوده که نشاندهنده سهم بخش صنعت و تولیدات کشاورزی در اقتصاد منطقه است.
رییس اداره راهداری تنکابن با تقدیر از تلاشهای دستگاه قضائی و شورای تأمین در برخورد با متخلفان، ادامه داد: از مجموع ۶۳۳ میلیون تردد ثبتشده در مازندران طی سال ۱۴۰۳، سهم تنکابن ۱۷ میلیون تردد بود و نباید فراموش کنیم سهم بالای تردد در شهرستان، بر فرسودگی زیرساختهای جادهای موثر است.
به گفته وی، میانگین تردد ساعتی وسایل نقلیه در کشور ۴۰۰ مورد است، در حالیکه در تنکابن این عدد به ۱۰۲۴ وسیله نقلیه میرسد که این میزان بالاتر از نرخ کشوری است.
وی افزود: در حوزه ایمنی و سوانح رانندگی، در سال ۱۴۰۳، ۴۲۵ نفر در مازندران جان باختند که ۱۱ نفر آن مربوط به شهرستان تنکابن بوده است. با این حال، به همت دستگاههای مسئول و تعامل بینبخشی، آمار تلفات رانندگی در تنکابن نسبت به سال ۱۴۰۱، کاهش ۱۶ درصدی داشته است.
رییس اداره راهداری تنکابن در بخش پایانی سخنان خود با اشاره به رشد اعتبارات شهرستان گفت: میزان اعتبارات استانی شهرستان در سال ۱۴۰۳ با رشد ۴۲ درصدی مواجهه بوده است.
وی با بیان اینکه ۷۷.۵ میلیارد تومان از پروژههای اجراشده در سال جاری با مشارکت دستگاهها انجام شد، گفت: سهم دهیاریها و بخشداریها از این مشارکت ۷۱ درصد بوده که جای تقدیر دارد.
منصورکیا ضمن قدردانی از همراهی همه دستگاهها و مردم، اظهار امیدواری کرد با ادامه روند جذب مشارکتها، بتوان نیازهای زیرساختی شهرستان را پاسخ داد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟