به گزارش تفکر، استاندار مازندران ضمن تأکید بر پیگیری روند احداث و بهرهبرداری زبالهسوز ساری گفت: سرعتبخشی به این پروژه و اقدامات عاجل جهت تکمیل و بهرهبرداری از آن در دستور کار حوزه مدیریت شهری باشد.
وی با اشاره به ضرورت رفع معضل ترافیکی و توسعه بر ساسا اصول علمی گفت: بلندمرتبهسازی بهتر است در نقاط مرکزی و پرترافیک شهر صورت نگیرد زیرا توسعه نامتوازن سبب افزایش مشکلات ترافیکی خواهد شد.
یونسی پیشنهاد کرد: گسترش شهر را باید به سمت جاده دریا و جنوب شهر هدایت کرد و صدور مجوزهای ساختوساز در هسته مرکزی شهر نیازمند بررسیهای دقیقتر است.
استاندار مازندران همچنین خواستار فعالتر شدن کمیسیون سرمایهگذاری شورای ساری شد، چرا که این مجموعه میتواند نقشی مؤثر در رفع چالشهای اقتصادی و عمرانی شهرداری ایفا کند.
وی با تأکید بر ضرورت تقویت امید در میان مردم، گفت: هدف این جلسات بررسی این است که ببینیم چگونه میتوانیم خدمترسانی را بهبود دهیم. مردم انتظار افتتاح پروژههای جدید را دارند و باید با همدلی و تلاش مستمر، پاسخگوی این مطالبات باشیم.
استاندار با اشاره به پیشرفت قابل توجه پروژه سهراه جویبار افزود: پروژههایی که پیشتر رها شده بودند، امروز جان تازهای گرفتهاند و در مسیر اجرا قرار دارند. پس از تکمیل پل سهراه جویبار، باید پروژههای راهسازی پل سمسکنده و مسیر منتهی به فرودگاه را نیز با جدیت دنبال کنیم.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟