نماینده قائمشهر، جویبار، سیمرغ و سوادکوه در مراسم تجلیل از نخبگان جامعه کار و تولید:
کارگران ستونهای استوار اقتصاد ملی هستند
«عمران عباسی کالی» عصر امروز پنجشنبه در سیوششمین جشنواره تجلیل از نخبگان جامعه کار و تولید استان مازندران با بیان اینکه کارگران ستونهای استوار اقتصاد ملی هستند، گفت: در تاریخ تمدن بشر، چرخ توسعه و پیشرفت همواره با دستان پینهبسته کارگران به حرکت درآمده است.
به گزارش تفکر، نماینده مردم قائمشهر، جویبار، سیمرغ و سوادکوه در مجلس شورای اسلامی با اشاره به آموزههای دین اسلام در تکریم کار و تلاش، تصریح کرد: پیامبر اسلام (ص) با آن عظمت، قامت خم کرد و دست کارگر را بوسید. این، یک مکتب است؛ مکتب کرامت، عزت و احترام به انسانِ سازنده. همه ما، در هر جایگاهی که باشیم – چه در مقام قانونگذار، چه مجری – باید در برابر کارگر تواضع کنیم. نه صرفاً در کلام، بلکه در عمل، در تصمیم، در قانون و در سیاستگذاری نشان دهیم.
عباسی ضمن اشاره به مصوبه شورای عالی کار در افزایش ۴۵ درصدی حقوق کارگران برای سال ۱۴۰۴، اظهار کرد: این تصمیم قابلتقدیر است اما نباید از شرایط واقعی معیشت جامعه کارگری غافل شد.
وی خاطرنشان کرد: بسیاری از کارگران همچنان درگیر تأمین حداقلهای زندگی هستند و ما موظفیم با سیاستگذاریهای عادلانه، کرامت معیشتی و امنیت شغلی این قشر زحمتکش را تضمین کنیم.
نماینده مردم قائمشهر، جویبار، سیمرغ و سوادکوه در مجلس شورای اسلامی افزود: افتخار میکنم که خود از دل همین مردم و همین سرزمین برخاستهام. هر آنچه دارم، از خاک ایران و از برکت نظام جمهوری اسلامی است. پس وظیفه خود میدانم با همه توان از حقوق کارگران، تولیدکنندگان و زحمتکشان حمایت کنم.
وی با تأکید بر اهمیت تعامل و هماهنگی قوا در کشور گفت: برای عبور از بحرانهای اقتصادی، دولت، مجلس و سایر ارکان نظام باید با وحدت و برنامهریزی دقیق پیش بروند، سرمایهگذار داخلی و کارفرما، زمانی در مسیر توسعه گام برمیدارد که از حمایت واقعی دولت برخوردار باشد. کارگر هم در این منظومه، مکمل و همراه تولید است.
عضو مجمع نمایندگان مازندران با قدردانی از همه کارگران، مدیران دستگاهها و برگزارکنندگان مراسم، خاطرنشان کرد: برای همه کارگرانی که عمر و جوانی خود را برای اعتلای این کشور صرف کردهاند، دعا میکنم. چه آنان که امروز در جمع ما حاضرند و چه پیشکسوتانی که به دیار باقی شتافتهاند و امید دارم با همدلی، درایت و عمل جهادی، آینده روشنی برای کار و کارگر در ایران اسلامی رقم بخورد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟