فرماندار محمودآباد در گفتوگوی اختصاصی با «تفکر» خبر داد:
تخلیه کامل زبالههای دپوشده در ساحل دریا ظرف یک هفته آینده
«مهدی قاسمی» در گفتوگوی اختصاصی به «تفکر» گفت: پاکسازی محل دپوی زباله در ساحل محمودآباد که از چند روز قبل از عید آغاز شده بود ادامه دارد و حدود 8 تن زباله باقیمانده نیز تا یک هفته آینده منتقل خواهد شد و بعد از آن نیز این منطقه محل تجمیع و دپوی زباله نخواهد بود.
به گزارش تفکر، فرماندار محمودآباد گفت: سالها بود که محمودآباد در پلاک اول ساحل دریا، سایت دپوی زباله داشت و بارها دلسوزان هشدار میدادند اما در عمل اتفاقی نمیافتاد.
مهدی قاسمی با اشاره به اینکه شیرابه و آلودگی حاصل از این زبالهها هم برای ساکنان محلی و هم برای آب دریا بسیار خطرناک است، گفت: استاندار مازندران موضوع را با جدیت پیگیری کردند و تصمیماتی در همین زمینه در جلسات مختلف اتخاذ گردید تا اینکه از چند روز قبل از آغاز سال جدید عملیات انتقال آغاز شد.
فرماندار محمودآباد گفت: زبالهها به مکانی جدید منتقل میشوند و در زون جدید، عملیات تفکیک انجام و زبالههای تَر هم به کمپوست تبدیل میشوند.
وی ضمن تقاضا از شهروندان محمودآبادی مبنی بر تفکیک زباله گفت: تفکیک زباله از منازل شهروندان، کار مدیریت پسماند را برای عوامل شهرداری و دستگاههای مسئول آسانتر میکند.
قاسمی همچنین گفت: زبالههای جدید شهرستان محمودآباد هم به مکان جدید منتقل میشوند.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟